Zadkine, geboren in Smolensk, studeerde op zeer jonge leeftijd tekenen en houtgrafiek in Engeland, en vestigde zich daarna in Parijs, waar hij in kringen van Leger, Archipenko en Marc Chagall verbleef. In de jaren 1920 liet hij zich inspireren door het kubisme, meer bepaald in het fragmenteren van de lichamen en een welhaast muzikaal ritme, maar bleef fundamenteel expressionistisch werken. Hij evolueerde met zijn grotere bronzen werken naar een meer open stijl, altijd balancerend tussen abstract en klassiek, materie en gevoel. Na zijn verblijf in Amerika tijdens WO II stelde hij zijn daar gemaakte werken tentoon in Parijs en Rotterdam, daar kreeg hij opdracht voor zijn beroemde werk 'De verwoeste stad'. In 1950 kreeg hij de Prijs voor Beeldhouwwerk op de Biënnale van Venetië, en werd geleidelijk aan een beroemdheid, overstelpt met opdrachten. Zadkine overleed in Parijs. Daar werd in 1980 het Zadkinemuseum geopend met werken die hij aan de stad naliet.