De schutters van de vrede  - 1878-1978

Georges Devent - Dany Vantorre

1; De ene zijn dood is de andere zijn brood

Misschien is dit spreekwoord van toepassing op het ontstaan van de oudste nog be­staande vereniging te Heist, de koninklijke Handbooggilde De Ditihengalm.

Wat er ook van zij, twee jaar nadat in 1876 de St-Sebastiaarisgilde van Knokke zijn gaaipers verkocht en alle aktiviteiten opdoekte, staken enkele liefhebbers van de handboog de koppen bijeen om te Heist een schuttersvereniging op te richten.

Op 28 mei 1878 werd dit met een stichtingsakte bezegeld. Of de heistse schutters, nadat het Schuttershof met zand werd overstoven in het begin van de 19° eeuw , hun liefhebberij te Knokke gingen beoefenen , blijft een open vraagt Wat wij wel weten is, dat reeds in 1525 een zekere Anthonius-Huyghëmans een perceel grond in bruikleen gaf, welke het Schuttershof werd en dat men in 1561 melding maakte vanqde St-Sebastiaansgilde te Heist. De gilde was echter geen lang leven beschoren. Was de aktiviteit sterk verminderd of onbestaande tijdens de godsdienst- perikelen die in 1572 begonnen, dan lag zij zeker volledig stil vanaf omstreeks 1585 toen de verwoesting van Heist begon. Hoewel Heist slechts moeizaam herstelde, herpakte de gilde zich. In 1637 verpachtte de Disch (openbare onderstand) een stuk grond aan de gilde van St-Sebastiaan. Vanaf 1650 werd wegens " het cleen ghatal van de gildebroeders" overgegaan tot de akte van unie tussen de gilden van St-Sebastiaan 11 binnen de prochien van Heyst en Cnocke". In 1670 moet de aktivi­teit in Heist dan toch terug toegenomen zijn en schonk de weduwe Jan Heine een onbebouwd perceel grond , gelegen in het toenmalige 0ostdorp,om een plein voor de nieuw cgpgerichte St-Sebastiaansgilde te vestigen. Bij de oudere heistenaars is deze wijk beter bekend onder naam Schuldhof , een vervorming van het woord Schuttershof, Van dit * nieuw schuttershof van Heyst n wordt in 1801 nog mel­ding gemaakt, maar kort.daarna werd dit perceel onder zandverstuivingen bedolven. Uit deze periode noteren wij dat in de zomer van 1688 de schuttersgilde " het schietspel tot het winnen van de zilveren pijl op de prochie Lisseweghe " volg­de en in 1755 de " jonghmans" ( ongehuwde schutters" van Heist in de ommegang van Lissewege opstapten. Hoewel niet veel gegevens voor handen zijn, mogen we aannemen dat de schuttersvereniging St-Sebastiaan zowat 150 jaar te Heist bloeide tot het Schuttershof werd overstoven.

2. De stichting van "BEK DDINENGALK"

De Sint Sebaetiaansgilde te Helst was sinds de I8e eeuw verdwenen en toen in 1876 ook de gaaipers van Knokke werd verkocht, ontstond te Helst de behoefte om een nieuwe schuttersgilde op te richten. Aldus werd op 28 mei 1878 een "openbaerlyke gaaipers" gesticht. De stichtingsakte werd als-volgt öpgesteld : " Ten jaere achttien honderd acht en zèventig den acht en twintigste mei, heeft er te Heyst aan zee eene algemeens byeenkomst plaats gehad waartoe al de ingezetenen dezer gemeente uitgenodigd waren i ten einde een besluit te nemen om eene Handboogmaatschappy tot stand te brengen.

Daaruit volgde dat er in deze bijeenkomst beslissingen genomen geweest hebben deze gaaipers openbaerlijk te laten aanbesteden, die door d'heer Louis Serrein ter somme van 375*20 franks aangenomen is geweest..

Twee leden der inrichtende commissie hebben zich voor naem der maat­schappij als borg dezer aanbesteding voorengesteld en blijven borg tot na de betaling dezer pers.

De maatschappy heeft voor naem gekregen "BEI? DUINENGALM" waarvan de in­huldiging der pers zal plaats hebben op maandag 10 juny 1878. Daarna wordt er overgegaan tot het kiezen der bestuursleden en worden benoemd als volgt :

 Na de kiezing heeft het bestuur zich vergaderd en hebben beslissingen geno­men om op zondag 16 juny eene luisterlyke beschrijving te geven waer toe zij alle vreemde maatschappyen en schutters, uitnoodigd.

Zij geeft vooruit honderd franken en dry eeremetalen te weten

• één voor verstkomend
• één voor het grootste getal
• één voor het schoonst inkomen

Al de bedieningen van het bestuur welke gekozen zijn op 28 mei worden door hun goedgekeurd. "

(volgen de handtekeningen van de bestuursleden)

De gaaipers werd geplant in een kleine duinpan, ongeveer 200 meter ten oosten van het 'Kursaal' waar nu de Kinkhoorn is. In deze duinpan "galmden" de stem­men. Vandaar de naam "Duinengalm" die de gilde meekreeg.                                                                                         -

Bij haar stichting telde de nieuwe vereniging 48 leden.

3. De Duinengalm 1878 - 1900

Op 10 juni 1878 had de inhuldiging plaats van de pers met een sireschieting.

De eerste sire was Adolf Vanhove. De grote inhuldigingsschieting werd geor­ganiseerd op 16 juni. Niet minder dan 122 schutters waren opgekomen, waar - onder velen uit de omliggende gemeenten. Lissewegè won de medaille voor "het meest in getal" en "Vriendschap uit Dudzele" deze voor het 'verstkomend'.

De toewijzing van de medailles sou echter aanleiding geven tot heel wat krar keel. Dudzele was ontevreden en eiste de prijs van het "schoonste inkomen".

Maar hoofdman Desutter en zijn mannen bleven bij hun beslissing. Dudzele bleef ook koppig en liet de toegekende medaille aan de "Duinengalm",

Amper enkele maanden na de stichting voelde de Duinengalm zich reeds sterk genoeg om op vreemde bodem met de beste schutters van 't land te wedijveren.

Met een peleton van 6 schutters werd in september 1878 deelgenomen aan de gro­te septemberfeesten te Brussel, Ze keerden naar Heist terug, beladen met zil­ver en verguld. Als "verstkomend" wonnen ze het zilveren eremetaal met stads­wapen en een verguld metaal. Deze eerste sieraden werden aan de gilde overge­laten voor 42 fr. In 1879 werden 15 nieuwe leden ingeschreven, maar moest ook reeds een lid, Dionisius Derleyn, ten grave gedragen worden.                                                             ;.

Na het eerste persfeest op Sint Sebastiaandag van 20 januari 1879 werden dat jaar nog heel wat successen geboekt. Op 22 juni trokken 18 schutters naar Westkapelle en wonnen het eremetaal voor het "grootst .aantal". Op de beschrij­ving te Lissewege was de Duinongalm met 26 schutters vertegenwoordigd di© ver­schillende prijzen in de wacht sleepten.                                                 '  „         , .

De grote beschrijving op eigen terrein van 13 juli lokté 94 vreemde schutters, waaronder 18 mannen van "De Warande" van Port Lapin (Brugge) die het eremetaal wonnen voor het "grootste getal" en 6 man van "De Eendracht uit Landegem" die het eremetaal kregen voor de "verstkononde". Voor die tijd - rond de eeuwwis­seling - waren dat al heel verre verplaatsingen die de schutters maakten om hun liefhebberij te beoefenen.

Het ledenaantal ging steeds crescendo in de volgende jaren.

In 1880 was er een aanwinst van 9 leden, 20 in‘1881 en 11 in 1883, Nieuw lid

werd ondermeer sluismeestor Dewaeghenaere.                    1

Het jaar I884 bracht 9 rekruten op de erelijst.                                         ,

Het jaar 1885 begon feestelijk, niet alleen :.kvamen er 13 nieuwe schutters bij, maar'Hoofdman Leopold Desutter werd tevens "hoofdman van Heist"! In opvolging van Nicolaas Mengé, werd hij tot Burgemeester,benoemd. Het bestuur van Be Duinen- galm besloot hem bij deze gelegenheid een :verguld ereteken aan te bieden voor de " weldaden en genegenheid welke hij de handbooggilde had geschonken sinds de stichting." 

**************

Wegens de verdere uitbouw van Helst verhuisde de vip in 1890 naar de 3t-Antonius- straat. Het zou niet de laatste verhuis zijn.- Zelfs nog vèdr de eeuwwisseling in 1898 kwam de per3 in de' weide van Leopold Gheyle terécht, langs de Oude Kerk- , straat» Had Leopold Desutter het te druk met zijn Burgemeesterschap wanneer hij in 1891 zijn taak als hoofdman overliet aan Jozef Baervoets 7 In 1895 wordt Leon Vanhove hoofdman en is het bestuur ondertussen ook al dui­delijk van uitzicht veranderd . Dit bewijst de samenstelling na 20 jaar vereni­gingsleven ; Hoofdman, Leon Vanhove ; Stadhouder : Louis Bailyu ;

Dekens : Charles Bailyu,Constant Bailyu en Eduard Demon j Hofmeesters : Louis Dhondt,

Henrl Gheyle en Heliodore Lesaffre ; Schatbewaarder : Constant Vanhove ; Griffiers*: Theofiel Boels en Jan Dewilde ; Zorgers i Emile Baervoets, Louis Dubois en Eduard Troffaes, Laatst genoemde zou in 1900 Leopold Desutter opvol- genals Burgemeester van Heist. Ook Leon Vanhove was maar kortstondig hoofdman. Reeds in 1891 werd hij opgevolgd door schatbewaarder Constant Vanhove die deze functie bekleedde tot in 1901. In de periode van 1878 tot 1900 heeft De Duinen- galm dus vier titelvoerende hoofdmannen gekend.                                                        .:           .

De bestaansperibde.in' de 19° eeuw was er één van voortdurende groei met zelfs veel successen op vreemde bodeü, waar onze schutters lauweren plukten. Als handbooggilde heeft De'Duinengalm vele rijkbegiftigde schietingen georganiseerd. De leden werden toen reeds via " de gazette" in kennis gesteld van de komende schietingen. Dit kunnen we afleiden uit de rekeningen die moesten betaald wor­den aan de boek-en steendrukkerij A, Fockenier-Saelens te Brugge-voor. een aan­kondiging in de "Gazette Burgerwelzijn" in 1899.

De reglementen van de gilde waren zeer: streng. Dit getuigen enkele artikels die op blz iè zijn weergegeven. Toch werdén ze meestal in ere gehouden. Liepen som­mige schutters ook buiten de schreef ? Op 22 juni-1879 was er tijdens een schie- ting ruzie ontstaan tussen twee schutters. Dit voorval werd op aanklacht voor de raad gebracht en men nam de beslissing dat de schuldige binnen de acht dagen een boete van I fr mo'est betalen, -Een ander lid werd bijna van de lijsten ge­schrapt, omdat' hij het vertrouwen van de bestuursleden had geschonden door stembriefjes te willen Inzien, Gelukkig»voor hem bleef heb bij een boete van 0,50 fr, -                                             .

4. De Duinengalm 1900 - 1920

De 20e eeuw zette niet zo bijster goed in voor de schuttersgilde, want de wip werd door de bliksem getroffen in do nacht vdn 10 op II oktober 1900. In ver­gadering van 26 oktober w9rd besloten de griffier te gelasten de "agent van de assurantie" in kennis te stellen en een vergoeding van 85 frank te vragen voor de herstellingswerken. ; if ;                         'v;;-v          ; D

In 1901 werd het Sint Sebastiaansfeest gevierd op maandag 23 december. Een afdruk van het feestprogramma vindt II op bladzijde 8.

Een nieuwe eeuw, een nieuwe hoofdman, dlfons, van, Isacleep, .eigenaar van hotel de la Dlagé, neemt Voor' geruime   jïo ’peès’ in h^pdeh. \

Onder zijn leiding krijgt Juste Goetinck "peintre-doreur et décorateur" wonen­de op de "Place du Marché 8" te Heist in 1903 de -opdracht om een begroting te maken voor het schilderen van de gaaipers, de leuningen, het schutsel voor de pijlen en de tent. Er moet geld in kas geweest *g|jti, 5want pa vele voorstellen in overweging ie hebben genomen werd de strooien tent vervangen door een ste­nen schuilplaats. Deze werd gebouwd door Louis Bailyu in 1905 voor 25O fr.

Het dak in stro werd geleverd door Jerome Verheye tegen 3,73 frf,de m2.

Hoe goed het ook gaat in een vereniging, toch komt er wel eens een kink in de kabel en dan nog wel op een ogenblik en door een feit dat men nooit zou ver­moeden. Zo ontstond er een meningsverschil tussen "De Dtiinengalm" en de we­duwe Maes na het,,;Sint Sebastiaansf Pest van I9Ö3U Eet^ging namelijk om het souper, waarvoor een opleg van 0,5Q\ fr per persoon gevrhagd 'werd in plaats van 0,25 fr, zoals oorsprppk,elijk voorzien. Elk bleef bij, zijns standpunt en wanneer drie jaar iater deze zaak nog niet was opgolost, dreigde de weduwe met andere maatregelen, zodat tenslotte de tussenkomst van hoofdman van Isacke£ nodig was om de zaak haar beslag te geven.

Zoals overal kwam echter de oorlog 14-18 roet 5.n liet eten gooien. Een van-de bekendste anekdoten uit Ge ■ geschiedenis1 Suil De Duinerigalm bètekende immers het begin van een lange periode zonder schuttersfestijhon.'!' Ongeveer een maand na het begin van de duitse bezetting, in november 1914, stierf griffier Charles Yandepitte. Zoals gebruikelijk werd de zwarte vlag gehesen aan de top van*de gaaipers, op de dag van de begrafenis, ToGn de leden van De Duinengalm van het kerkhof terugkwamen bemerkten zij in de schuttersweide een groep duitsers bezig met het vellen van de houten gaaipers ! Hadien werd vernomen dat de duitsers de zwarte vlag hadden genomen voor een signaal voor de geallieerde troepen. Er stond de vereniging niets anders te doen dan de overblijfselen van de gaaipers te verkopen en voor de rest van de oorlog te ontwapenen.

De verkoop van de "puinen" bracht de ronde som van 90 fr op die gedurende ze's jaar in de kas werden gedeponeerd.

5. nieuwe start

Op 15 maart 1920 werd het bestuur opnieuw bijeengetrommeld en bad iedereen maar één verlangen : zo vlug mogelijk weer boog en pijl te kunnen hanteren. Deze ver^ gadering werd bijgewoond door hoofdman Alfons Van Isacker, Henri Gheyle, Leopold Gheyle, Leon Bouten, August Bailytij Victor Dhondt, Frans Vantorre(Freins), Frans Vlietinck, Henri Vermeille, Emiel Degrauwe, Charles Borghart en fheophiel Boere- boom.

Snel werd een nieuwe griffier benoemd in vervanging van de betreurde Charles Vandepitte, Het werd drukker Paul Ghyssaert. Het jaargeld werd vaatgelegd op 5 fr en het inkomrecht voor nieuwe leden op 3 fr.v: Maar het grootste probleem was natuurlijk het ontbreken van een gaaipers ! Iedereen was echter vol ambi­tie en goede wil, zodat onmiddellijk werd besloten een nieuwe te kopen op kos­ten van de bestuursleden. Intussen zou getracht worden de vergoeding als oor­logsschade te bekomen,,, wat echter toèh niet zo snel gebeurde.

Op 23 maart werd financieel verslag uitgebracht door Henri Gheyle die belast was met de aankoop : staanders 175 fr/m , schieter 350 fr plus 400 fr dagloon. Schatbewaarder Leon Bouten liet daarna de vergadering weten dat er nog 90 fr in kas was, blaar,,, op 31 mei had de eerste schieting plaats op de nieuwe pers !

DE DUIïIENGALK was opnieuw gestart,

De schuldenlast van 1.650 fr die de niéuwe pers had meegebracht zou men probe­ren op te vangen door een lening aan te gaan van 1.700 fr,'

• De Duinengalm 1920 - 1940 .     ,  , .. .  .....

De gilde zou in het begin van het naoorlogse tijdperk een kwade periode door­maken met vele financiële zorgen, bij zoverre dat er een ogenblik een tekort was van 3,000 fr» Maar de jaren die er overheen gingen, brachten nogmaals het bewijs dat een wilskrachtig bestuur aan alles het hoofd kan bieden, De derde periode in de geschiedenis van de Duinengalm bracht de aanstelling van een nieuwe hoofdman: Edmond Vanbesien, gemeenteontvanger. Hij volgde in 1921 Al- fons Van Isacker op. Verder maakten nog deel uit van het bestuur : Louis Van- torre, Paul Ghyssaert, Jules Claeys, Cyriel Van Maele, ïheo Billiau, Henri Ver­meille, Edward Bouten en Alfred Deckers» Het drukke schuttersleven was, tijdens de lente- en zomermaanden, na de heroprichting, weer op gang gekomen.

Belangrijke schietingen werden toen ook met een extra-publiciteit aangekondigd.

Een daarvan uit 1924 vindt TJ op blz, 10, In datzelfde jaar werd een nieuwe sprang aangekocht voor de prijs van 450 fr. Dit is het vertakt ijzerwerk van de gaaipers, waarop de gaaien worden geplaatst. Deze werd betaald door de leden as aan wie een inschrijvingslijst werd aangeboden. In één waek tijd had men het vereiste bedrag. Solidariteit was geen ijdel woord onder de schutters !

Een hoogtepunt in de geschiedenis van de Buinengalm was natuurlijk het bekomen van de titel 'Koninklijke handbooggilde'. Bit geschiedde in 1925 onder Koning Albert die steeds een grote sympathie had voor de sohutterssport. Het verwer- van van de koninklijke titel werd gevierd met talrijke sohietingen... en een banket in het hotel du Eivage.

Op 28 februari 1926 trokken Edward Bouten en Jules Haerinck naar Leuven om daar hun vereniging te vertegenwoordigen op de algemene vergadering van de landsbond der belgisohe wipsohutters,

Verdienstelijke leden werden toen ook gehuldigd. Zo kreeg in 1926 Pieter Sa- vels als jubilaris een prachtige bedsprei als geschenk en daarbij een fles me­dicijn,., "tegen reumatiek". , Ier ere van hem werd dan een schieting gehouden rechtover zijn deur, waaraan alle leden mochten deelnemen.

Het 50-jarig bestaan van de vereniging ging niet onopgemerkt voorbij. Het Ge­meentebestuur schonk bij die gelegenheid een mooie beker.

Om ook nog even aan te tonen dat er niet werd gespot met de tucht, trof in 1950 het bestuur een strenge dóch - naar zij meende - passende maatregel. Op een schieting waren er drie schutters «laags geraakt. Zij werden "voorlopig het sohietplein verbóden". Hun jaarbijdrage van 50 fr werd terugbetaald. Kan een schutter zwaarder gestraft worden ?

Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van België trok in 1930 een delegatie van 12 schutters naar Brussel om deel te nemen aan het jaarlijks kongres. Op die dag stelde Koning Albert een koninklijke eeuwigdurende wisselsohaal ter be- schikkking van, de schuttersgilden, die ieder jaar zou bewaard worden door de vereniging die het kampioenschap wint. Beze "wisselschaal" is eigenlijk een massief zilveren beeld van Sint Sebastiaan , nu nog in het bezit van de rege­rende kampioen, .

In 1931 komt de man aan het hoofd die in 1978 nog Steeds de waardige ambassa­deur is van Be Buinengalm. Edward Bouten volgt in dit jaar Edmond Eanbesien op als hoofdman. Alsof een nieuw tijdperk werd ingeluid, werden dit jaar ook de houten staanders van de pers door nieuwe betonnen staanders vervangen. Bit werk werd uitgevoerd door aannemer Edmond Baveloose en het ijzerwerk door Henri Vermeille. BezVkosten ten bedrage van 3,000 fr werden gedekt door een in#c schrijvingslijst onder de leden.  . ,

In 1932 was de vereniging in rouw bij het afsterven van Henry Gheyle, mede­stichter en ere-stadhouder,

In 1934 nam de Buinengalm deel aan de grote feestelijkheden bij de inhuldiging van het nieuw stadhuis van Heist.

Ook in 1934 werd het verbond van de Oostkust ©pgericht tussen dé maatschappij­en Sint Sebastiaan uit Knokke, Be Buinengalm uit Heist, Sint Sebastiaan en Wil­lem Teil uit, Blankenberge en Sint Sebastiaan ui'f Wonduine. (In 1946 kwam Be Haan erbij). Be initiatiefnemer van het verbond was Edward Bouten. Hij werd tevens eerste voorzitter. Over de reis naar Brussel en het Oostkustyerbond verteld Edward Bouten in zijn interview.

Een aktieve en fiere vereniging als Be Buinengalm miste nog een vaandel. Op zondag 13 april 1936 werd deze luisterrijk ingehuldigd. Het feestprogramma om­vatte achtereenvolgens : de wijding tijdens de H. Mis, een stoet naar het stad­huis waar het vaandel plechtig overhandigd werd door Burgemeester Demy.ttenaere en tenslotte een hulde aan het monument der gesneuvelden. Moet er nog aan toe­gevoegd dat er in de namiddag een grote schieting was ?

Be uitbouw van,Heist in de omgeving waar de gaaipers stond, zou stilaan maar zeker de vaste: standplaats ervan bedreigen. In 1937> met de werken aan de Oude Kerkstraat (thans Heistlaan) moest naar- een andere weide uitgekeken worden.

Er waren verschillende voorstellen : de oude markt, de Knokkestraat rechtover hit.treinstation en het bosje. Tenslotte werd het voorstel van Henri Becoster weerhouden om zolang het ging de pers in de zelfde omgeving te houden. Er bleef echter nog een grote diskussie over de richting van de "ijzeren pinnen" bijzoverre dat.er moest gestemd worden. Bij grote meerderheid werd de richting ïï - 0 gekozen.

In 1939 schoot Be Buinengalm bijna een hoofdvogel. Op het 21e kongres van de Koninklijke Uationale Bond der Wipsohutters werd Heist aangewezen als volgende kongresstad. Het uitbreken van de tweede wereldoorlog heeft dit belet en zo kon niet genoten worden van deze grote eer.

7. Het schuttersfeest gaat niet door... 1940 - 1945

Be eerste düitse troepen die te Heist aankwamen, hadden het aanstonds op de gaaipers gemunt, In juni 1940 werd een batterij afweergeschut opgesteld in de omgeving van het schuttersterrein langs de Oude Kerkstraat. Op de koop toe werd de tent opengebroken en leeggeplunderd. Al wat niet te zwaar was werd meegeno­men, Kortom de heistse schutters waren hun "wapens" .kwijt»

Ironie van het lot... toch werd door de "Feldkommandantur 578" toelating gege­ven schietingen te organteren. , Maar door gebrek aan belangstelling zou het aantal sohietingen stilaan slinken. Ifa de zomer 1944 stond', de pers in het Ver­zopen land, (onder water gezet) en konden de aktivitoitén pas herbeginnen met Pasen 1945.  .

Tijdens de bezetting, in 1941, overleed August Bailyu,:één van de mede-herop- richtors in 1.920.

8. Het kongres van do vrede 1945 - 1956

Het kongres van de Belgische’ wipschutfers, dat in 1940 in Heist had moeten plaats vinden was een uitgestelde... maar geen verloren zaak. Heist was inderdaad gastheer van het eerste naoorlogse kongres, in 1947. Op deze dag prijkte het mooie zilveren Sint Sebastiaanbeeld in de raadzaal van het stadhuis. De bonds­voorzitter die toen het kongres voorzat was ook vermaard tot ver buiten de schuttersgilden. Letterkundige Herman Teirlinck werd met recht en reden tot voorbeeld gesteld door al de aanwezige Schutters.

Meer dan 30 jaar later is Heist terug aan de beurt.                                        .

De schuttersaktiviteiten kwamen na de oorlog opnieuw op gang. De Duinengalm had in 1950 de eer dat hoofdman Edward Bouten deel uitmaakte van de nationale ploeg voor het Europees kampioenschap.

Dat er weer bloei zat in het verenigingsleven blijkt uit het .eerste Sebastiaans- feest van 1952. Zoals gebruikelijk werden trouwe leden gehuldigd. Een schut­ters carriers kan inderdaad lang duren. Toen werden Frederickx Hendrickx voor 53 jaar en Alfred Martony en Jos. Debedts voor 47 jaar schutter gevierd !

Het 75© verjaardagsfeest was het hoogtepunt van 1955. Een toenmalig persbericht meldt : "Met echte fierheid vieren zij het 75-jarig bestaan van de gilde. Én ze zullen dit niet doen met veel tam-tam op straat, met optochten of grotè feestmalen, Heen, ze vieren dit op eigen terrein, daar in de weide langs de Oude Kerkstraat aan hun eigen perse. Ook burgemeester de Gheldere zal daar aanwezig zijn om de ere-pijl af te schieten."

Het toenmalig bestuur bestond uit hoofdman BoUten, ere-hoofdman Edmond Vanbesien stadhouder Henri Vermeille en Jules Haerinck, schatbewaarder Georges Bultinck, griffiers Paul Ghyesaert en Henri Decoster, dekens Jos. Debedts en Constant Bil (65 jaar schutter), sire .Louis Meysseman met baljuws Louis Gheselle en Marcel Mercier, zorgers Emiel' 9erie, Henri Yermeersch en Loui-s Pintelon...       .

Ook dit jaar werd ingevolge het aanleggen vande sociale woonwijk

(Herfststraat enz.) in deze omgeving de pers andermaal 50 a 60 meter meer zuid­waarts geplaatst.

De uitbouw van Heist werd een bedreiging voor het schuttersterrein. Zou de Duinengalm haar terrein moeten prijsgeven ? Hit hetzelfde persbericht hierboven geciteerd halen wë nog... "Hopen we nu maar dat spoedig het zo lang verwachte sportstadion er komt, want ook voor de Duinengalm zal daar een mooie plaats voorbestemd worden j".

Inderdaad, het gemeentebestuur heeft de schuttersgilde niet in, de kou laten staan. Toen in de zomer van 1955 de schietingen moesten gestaakt worden, door de aangang zijnde urbanisatiewerken, werd een terrein ter beschikking gesteld op het in aanbouw zijnde gemeentelijk stadion.                                                                ■   ’             .

Op zondag 27 mei 1956 werd het nieuw schuttersterrein feestelijk in gebruik ge­nomen, In zijn slotwoord van een mooie toespraak Tioemde burgemeester de Ghël- dere de mannen van pijl en boog r de schutters van de vrede ' zoals de leden van De Duinengalm in 1947 door Herman Teirlinck werden genoemd op het Nationaal Kongres. Eindelijk,,. sinds het einde van de tweede wereldoorlog, zag de toe­komst van de Duinengalm op hun nieuw schuttersterrein er weer rooskleurig uit.

9. Op naar het jubileumjaar 1957 - 197S '

Ha de onzekere jaren in de omgeving van de Oude Kerkstraat hadden 'de mannen van Wardje Bouten' zich veilig genesteld op het stedelijk sportstadion, De ac- comodatie op deze plaats betekende als het ware een frisse start voor deze ver­eniging. Een buitenbeentje in hun lange rij verplaatsingen was het bezoek aan het kasteel Brakel (Braine-le-chateau). De helstse schutters werden er in '62 als prinsen ontvangen door Madame la Comtesse Comot de Wayp Ruart.

Op zondag 15 juni 1965 werd de tweede wip plechtig ingewijd door E.H. Lagae in aanwezigheid van de kersverse ere-voorzitter Max Desutter, peter Dirk Brou- ckaert en meter Elisabeth Vantorre, In I966 vierde men mee met gans Heist toen Frans Vantorre 100 jaar werd. Vele schutters zijn een lang gezond leven be­schoren !

Het jaar 1971 was een rouwjaar toen zowel Paul Ghyssaert (meer dan 50 jaar griffier) als Mevrouw Max Desutter (koningin en keizerin van de gilde) overle­den,

De periode van de jaren '70 ligt te dicht bij om 'geschiedenis' genoemd te wor­den,

De oprichting van de "jeugdpijl" in 1971 was de beste voorzorg die men kon ne­men om het voortbestaan van De Duinengalm te verzekeren, De toekomst hoort de schuttersjeugd, In een afzonderlijk zelfportret wordt de jeugdwerking In het daglicht gesteld.

Ter gelegenheid van het Nationaal Kongres van 19 maart I97H niag iedereen die met de sohutterssport en met het heistse volkseigen gegaan is, terugblikken in verwondering en bewondering naar onze springlevende jubilaris "De Koninklijke Handbooggilde De Duinengalm",

Wij zijn ervan overtuigd dat hoofdman Edward Bouten, stadhouder Karei De Grauwe griffier Roger Viaene, hulp-griffier Daniël Serie, Deken Willy De Grauwe, sire Leo Decuyper, hofmeesters Isidoor Degroote, Emiel Serie, Theo Heytc Maurice De- ceulenaere en Koningin Belinda Decuyper de naam en de faam van hun gilde op die dag alle eer zullen aandoen.