De wet ... Een veldwachter en ... Genever !

Gerard Vandepitte

“Lisseweghe, 19-5-1842.  

Aen de Arrondissementscommissaris, in antwoord op zijn schrijven van 14 Mei l.l. hebben de eer U te berigten dat op vrijdag letst ontrent ten elf ueren en half voormiddag, den Heer Joannes Louys, schrijver ten kantore van den Heer Franckin (de Gemeentesekretaris) gegaen is in d'herberg van Marcus De Vroe, alwaer zig bevond in dronkenschap Joannes Delbeke veldwachter dezer gemeente. Dat denzelfden Delbeke dadelijk bij hem is gegaan met een glas genever en met brutaliteyt hem heeft willen doen drinken, waer Louys hem geantwoord heeft dat hij een dreupel op zijn eigen dronk.

Dadelijk heeft den veldwachter hem alle verwijtingen toegebracht zeggende: dat hij een deugniet, een strontofficier en een slechte persoon was. Waer Louys hem geantwoord heeft dat hij een slecht persoon in zijn manier van doen was en hij hem gerust moest laten.

Dan heeft Louys hem bij het vier gezet en de veldwachter is nog eens bij hem gegaen en hem verdreigt met zijn stok te slaen en opnieuw verwijtingen toegebracht zeggende: van wat familie zijt gij, ik ben van beter familie als gij, gij hebt eenen broeder die op de galeien gestorven is.

Daarnaer is Louys uit de herberg vertrokken en gegaan naar d' herberge ven Joseph Van Kerschaever alwaer zig den Heer Franckin Anthonius secretaris van het gemeentebestuur bevond, aan dewelken Louys verklaerd heeft dat denzelfden veldwachter in de herberg van Marcus De Vroe dronken was en dat hij hem vele scheldwoorden en verwijtingen heeft toegebracht. Dat aenstonds na deze verklaeringen Anthonius Franckin naer gemelde herberge gegaan is om den veldwachter naer zijn huis te doen vertrekken en alle rustverstoringen te verwijden.

Aldaar gekomen zijnde heeft hij den veldwachter verzogt van op te houden van genever te drinken en naar zijn huis te gaan, maar de veldwachter heeft aan dit verzoek niet willen volkomen, nemaer hij van zijn stoel is opgestaan het pistool uit zijn zak getrokken en aen hem gezegd: ik wil nog voor niemand naar mijn huis gaan en komt aen mij niet meer of ik schiet u omverre.

Eenige minuten nadien is de baes, voornoemde Marcus, met zijn zoon en nog een werkman thuis gekomen, den veldwachter vastgenomen en hem op straet gezet.

Dusdanig is het geval Mr. de Arrondissementscommissaris dat heeft plaets gehad en daar de veldwachter overgroot last van familie heeft en zekerlijk bij het verliezen van zijn plaatse eene groote last op de prochie zal vallen, bidden wij U zoo mogelijk meedoogendheyd te hebben om in het vervolg zijne verplaetsinge te kannen bekomen”.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

29-7-1842: Verzoek van de gedemissioneerde veldwachter Delbeke tot bekomen van een jaarlijks pensioen uit de retraitekas. Hij was milicien van het Fransche en Hollandsche Bewind, heeft differente wonden opgelopen die hem onbekwaem maekten om te werken, en actief van 1815 tot 1823 als mareschaussé heeft gediend en van dan voort als veldwachter en brigadier tot op 21 Juli l.l. datum van zijn ontslag, alzoo saemen eene diensttijd van 31 jaar.

Delbeke had op dat ogenblik vrouw en negen kinderen waarvan er nog zes “onbejaerde”. Geen wonder dat ze hem weg wilden van de Gemeente, waar hij zeker een vaste kliënt van de armendis zou geweest zijn.

Als zijn opvolger werd op 22-1-1842 Petrus Pockelé benoemd te Lissewege.