Kazakken en hoarienk dadde eed ons gered

Flutse

In de latsten orloge en de menschen serieus ip ulder tanden moeten bieten.  Gelukkig weunden we an de zee en kwamt er vis ip toafel.  Dur was zelfs un moment van overvloed met dun hoarienk.  Ton gaf het nie dad er doar vele groaten in zoaten.  Dun hoarienk smakte en ’t was vettige vis die veel kloekte gaf.

In die tied spraoken zo nog nie van OMEGA 3 moa de visschers met gezoend boerenverstand wisten dad ’t goed was.  Dun hoarienk wierd gebakken of ingeleid en zelfs in ’t binnenland woaren ze content met onzen hoarienk.  Iedereen at tonne kazakken met un hoarienk.

Achter dun orloge gerocht dun hoarienk uut de mode en otter sprot wierd gebakken moest da gebeuren in un kot vanachter van moeder zei dat anders heel eur kot stoenk noa de vis.

Aan ze in die tied moeten gezeid en da we nog vele geld gieng moeten betoalen vor un kilo mussels ton gieng zons zot verkloard en.

Als kiend giengen we de mussels gon trekken ip ’t hoofd of voa de Fransche de brieslam.

Bie ’t sas van Heist kost je de grotste mussels trekken, zeker an de vuule voart (de Stienker).

Fier lik un gieten kwamen we thuus met un kluts mussels.  Met un adjuuntje, pareille en selderieje wierd da gekokt en ipgegeten.  Voa je viengers of te lekken.

Achternoa moesten we wel un tasse melk drienken tegen ’t musselvier.

Ik weten nie otter van ze levens een ziek gewist is van mussels teten want ze kosten moa zo vers zien… rechte uut de zee of van ’t hoofd.

De vriedag was visdag.  Ojje doste un stikstje vlees eten gieng je rechte noa dhelle.  Zelfs soepe mocht nie.  Dus de vriedag wast kerrepap en ton kokvis.  D’joengers zeiden: èèètje.  Gekokte kabbeljow of wietienk da was ton niet smoakelik.

Moe je moe nu un ki ip restaurang goan.  Vor un talloore mussels betol je vele geld en kabeljow is de dierste vis biekans (nu zeggen ze doa tegen een kabbeljowhaasje… ip een beddetje van pareille of spinoazie).

Je moet un ki mè je vèlo langs dun diek rien van Heist noa ’t Zoute.  Ieder kilometer da je ried kosten de mossels un euro meer.  En in ’t Zoute zient pertangs dezelfste lik in Heist.  Allez, biena dezelfste.  In Heist ist mussels in de witte wien en in ’t Zoute zient moules au vin blanc.

Deze die vroeger moesten ip schoole eten snoens woaren ook nie content de vriedag.  Zeker in de katholieke schooln wast de vriedag kokvis en die vis smakte nog slichter dan thuus.  Dur wierd geschept uut un grote bak met stikken kokvis.  Ton nog un schep petatten en ot goed gienk nog wa sowse (geboenden beutersowse).

In de joaren zeventig zeiden ze ip de televisie dat er kwik in de vis zat en da vis oengezoend was.  Zèveroars… nieks beter dan un stikstje vis uut onze zee.  Gin gekwikte vis van Afrika hé.  Een toengstje, een scharretje, een ploate, een wietiengstje of een gulletje… dat is voa je viengers of te lekken.  Elk zegt he voort !!!