Ip commissie
Flutse
De dag van vandoage rien de vrown met uldern otto noa ’t grootwoarenhuus en ze doen commissies voa heel de weke. De koffer vul en betoaln met de koarte. De meeste schrieven ip een brieftje wat dan ze allemolle nodig èn en ze komn ton noa buuten met een vulle karre met de helt van de diengen dan ze eigentlik nie gieng kopen. Ze zoagen da liggen in ’t rek en hup, in de karre.
Da was vroeger gin mode. De huusmoeders giengen alle doagen ip commissie. Noa de beenhower, de groenselmarchang, de bakker, de brower… allez, voa zoverre dan ze nie an huus kwamen voa te leveren.
Bie de beenhower wast den ene dag een schelletje zwienelever, een ende woste, een halve kilo gekapt, bloewosten, hespewoste, salamie en voa de zundag een schoan stikstje rosbief, en af en toe een kè een kiekstje. De duvemelkers zorgden af en toe vor een duvetje en bie d’eerste koede wieren der spreewn gevangn. Onze gin visscher in de familie oan ton most de vis gekocht worden in de wienkel, bie Maria Kluts in de Steenstroate, bie Maytongs of bie Ludders in ’t dorp. Vele visschers kwamen nor huus met een vulle poander en verkochten of goaven weg aan familie en moaten.
Een kilo ploaten, een stikstje kokvis de vriedag, een roggevlerke, een kilo meulenartjes of een terrebut of een griete. En in geval van nood gefileerde buts. Misschien een kilo platte kasten, of scharretjes, een gulletje en in de wientertied scharding.
Da wierd in een blad papier gedroid en ton zere nor huus, zeker in de zomer, want vis is delikoat zeker bie dunderwere. Surtout de roggevlerken en de koengel zoen a gowe rieken noar amoniak.
Een kilo gernoars stoend ook wel een ki ip de menu en ’t was moeder die ze mochte uutdoen. Gernoars peeln voa de vinten die da niet kosten omdan ze gin noagels oan, zoagezeid. Zeker onze werkten in de bow.. of ont noagelbieters woaren…
Der wieren ook vele gernoars gepeeld voa d’hotels. De vrimdeliengen woaren doar zot van. ’s Nuchtens een pote gepeelde gernoars met een pistoleetje met beste beuter en een glas champagne. Ja wadde, lat de katte moa zèken (zeggen ze in Heist).
Moar eerlik gezeid, ojje gernoars it mè joen stuuten ist nog altied beter dajje de gernoars peelt binst da je in joen stuute biet.
De petatten lagen thuus in de provisiebak. Moa groensel most ook gekocht worden. Parije voa te stoven, karrotjes en errewitjes, sjikongs, adjuuns, een blomkole of een groene kole, een krop saloa en tomatten. En dadde allemolle noa volgens de tied van ’t joar.
Fruut was simpel: een appel of een père, een banane of een appelsiena. In ’t achterjoar ook een takstje druven, fraisen in de zomer en een bitje loater kèsen. Alles was in ’t gewichte en der was ton ook weinig voa de vuulbak. Zoender te weten peisden de menschen al an ’t leefmilieu. En de enige groene woaren de appels en de pèren die nog nie riepe woaren.