Mijmeringen over de Eerste Wereldoorlog

André Desmidt

Na onze succesvolle dagtrip naar Ieper in mei 2014 kwam van velen de vraag of er ook enige aandacht kon besteed worden aan Heistenaars die iets betekenden tijdens de Eerste Wereldoorlog.  We doen de nodige opzoekingen en zullen niet nalaten in onze volgende boekjes deze mensen even toe te lichten.

Arthur Desmedt Vuurkruiser 1914 – 1918

Hiervoor hadden we een gesprek met zonen Wilfried en Henri en uit het lange verhaal (met een potje koffie, wat pralientjes en een lekker aperitiefje … onthouden we het volgende.

Familiefoto Desmedt met staande Eugene Desmedt – Aline Desmedt echtg. Keirse – Robert Desmedt (+ mijnenveld 1943) en René Desmedt en zittend Henri Desmedt en echtgenote Vanhove Leonie (deze foto werd speciaal gemaakt om naar het front te sturen naar zoon Arthur die dit had gevraagd)

Arthur Desmedt (geboren Heist 1894) bij ons beter gekend als Tuur Smid was gehuwd met Louise Vanmiddelem (geboren 1903).  Hij was de oudste zoon van landbouwer Henri Desmedt (geboren 1858) en Vanhove Leonie (geboren 1865).  Het gezin telde 5 kinderen: 4 jongens en een meisje.  Hun boerderij (8 ha) bevond zich aan de Heistlaan ter hoogte van de spoorlijn waar nu André Desmedt nog woont.

Arthur en Gustave in 1914

Hoewel hij de oudste was van een gezin van 5 kinderen moest hij toch legerdienst doen want hij behoorde tot de eerste lichting zonder loting of de eerste lichting met verplichte legerdienst.  Uitgerekend in het jaar van het begin van de oorlog (24 september 1914) moest hij onder de wapens en wellicht gelukkig dat hij nog niet wist wat er hem te wachten stond.  Hij zelf had het moeilijk aan het front en hij vroeg dan ook in een brief naar huis een foto van de familie.  Maar ook zijn vader Henri leed zwaar onder de onzekerheid.

In die tijd kwamen vele Heistenaars (zeker na enkele jaren oorlog) elke dag naar het treinstation op het Heldenplein om te zien of hun zoon of echtgenoot mee was.

De mensen beschikten toen nog niet over een telefoon en ontvingen geen informatie… tenzij een melding van overlijden…

In totaal volbracht Arthur gedurende vijf jaren zijn legerdienst waarvan niet minder dan 4 jaren aan het front !!!

Hoewel hij eerder zwijgzaam was over die periode had hij het toch regelmatig over de loopgraven in Stuyverkenskerke en zijn verplicht als gekwetste in het militair hospitaal te De Panne.  Wie weet werd hij ook ooit verpleegd door Koningin Elisabeth ?

Op 1 oktober 1919 kon hij op onbepaald verlof gaan.

Dit is de militaire pas van Arthur waaruit blijkt dat hij donker bruin haar had, een gestalte van 1,625 m (nvdr in werkelijkheid was hij 1m70) en een klaarbruine snor.

De vuurkruisers van Heist met Valcke ? - Arthur Desmedt – de Engelsman Woodin – Schepen Omer Peere – Voorzitter Oscar Deblauwe – voorzitter van de Oudstrijdersbond Vandenbussche Charles – Norbert Dejonghe – Achiel Vantorre (Klodde) en Pieter Dewaele.

Arthur Desmedt

De Grote Oorlog had echt indruk gemaakt op Arthur.  Hoewel hij een reeks eretekens toegewezen kreeg vertikte hij het om er ook maar één te betalen (hij had er immers voor gevochten en zijn leven geriskeerd!!!). 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden zijn medailles tijdens de evacuatie van Heist gestolen maar hij kreeg andere van de Vuurkruisersbond.

Hij dweepte met Joseph Hots die af en toe hielp in de cafés en hen voor niets liet drinken hoewel ze het gebaar maakten om te betalen.  Hots ging ook veel bij de boeren werken.

Een voorval dat veel indruk op hem maakte was zijn ontmoeting met een andere Heistenaar in de loopgraven bij Caeskercke namelijk Hyppoliet Cromheecke (+ 21 november 1915). 

Arthur zag Hyppoliet aan het andere einde van de dodengang.  Hyppoliet  richtte zich op en in een fractie van een seconde werd hij getroffen door een schot van een Duitser…

Een kort moment van onoplettendheid werd hem fataal.

Het vuurkruis 1914 - 1918

Uitgereikt aan allen die de "Vuurkaart" hadden ontvangen, m.a.w. allen die minstens 18 maanden in de frontlijn gediend hadden.

Dit bronzen kruis, met korte, brede armen, werd ingesteld op 6 februari 1934 en wordt onmiddellijk na de IJzermedaille (of Kruis) gedragen. Het Vuurkruis kon niet postuum worden uitgereikt. Op de grote rechthoek aan de voorzijde is een verlaten slagveld te zien, geflankeerd door een verticale lauwertak : vooraan een helm op een bajonet, achteraan een heuvel met een 75mm geschut terwijl de zon tussen enkele wolken schijnt..

De keerzijde toont in het paneel een koningskroon van waaruit zeven stralen vertrekken en een grote lauwertak waarover de Latijnse tekst "SALUS PATRIAE / SUPREMA LEX" is aangebracht. De jaartallen "1914 / 1918" staan rechts onderaan terwijl linksonder de naam van de ontwerper van het ereteken, A. Rombaut, is vermeld. Het lint is rood met lichtblauwe randen en een centrale streep in diezelfde kleur.

De vuurkruisersbond op weg naar Dover met Leon Ackx, Leon Janssens, Albert Vandeputte, Nyckees, Norbert De Jonghe, Joseph Huyghe, Arthur Desmedt, Achiel Vantorre en August Vandierendonck