In de middeleeuwen werd de dood op een heel andere manier beleefd dan in onze moderne tijd. Door een kortere levensduur en een grote kans op ziekten, werd jong en oud bijna dagelijks met de dood geconfronteerd. Voor de gelovige was de dood een vanzelfsprekende dagelijkse werkelijkheid, als een slaap in afwachting van de opstanding en de intocht in het hemels Jeruzalem. Door de doden zo dicht mogelijk bij de kerk of in de kerk zo dicht mogelijk bij het altaar te begraven kwam deze gedachte tot materiële uitdrukking. Bisschoppen en pastoors kregen in hun eigen kerk een plaats voor het altaar. Grote weldoeners van de kerk, zoals bouwers, financierders en versierders, werden op een ereplaats begraven. Burgers die soms grote giften schonken en veel betaalden voor hun grafmonument en grafconcessie verwierven een plaats dichtbij hoofd- en zijaltaren.

 In de dorpskerken ging het er soberder aan toe. Westkapelle vormt een uitzondering, want in de kerk zijn een schat aan oude grafstenen bewaard gebleven. Een overzicht:
• Plone Nyt (+ 1548) en Niclaeys De Muelenaere (+ 15..): grafsteen uit Doornikse kalksteen als een markant voorbeeld van 16de eeuwse renaissancegrafzerk in de Nederlanden, een van de best bewaarde in de regio Brugge.
• Matheus Roose en Adriaen Luytte (+ 1648) en Adrianeken Keysers (+ 1646): grafsteen uit blauwgrijze arduin
• Guilielmus Jennyn, pastoor (+ 1673): grafsteen uit Carraramarmer met blauwgrijze arduinen boor
• Christiaen Vande Weerde (+ 1678): ruitvormige grafsteen uit Carraramarmer in blauw arduinen kader
• Joannes Coene, pastoor (+ 1687): grafsteen uit Carraramarmer
• Joannes-Baptista Coulmon, pastoor 1687-1718 (+ 1718): grafzerk uit blauwgrijze arduin
• Carel Schram (+ 1759) en Magdalene Bertholf (+ 1780): grafzerk uit Carraramarmer.

Ongetwijfeld lagen er in de kerkvloer van de Sint-Niklaaskerk meer vloerzerken, al dan niet met koperen inlegwerk. Op een tekening die werd gebruikt op de kadasterkaart van Westkapelle van Popp staat op de westzijde van de kerk de kalvarieberg afgebeeld. Rond de kerk – waar vroeger de begraafplaats was – staat een reeks van vijf kapelletjes van Sint-Livinus, die hier gediend werd.

De gemeentelijke begraafplaats aan de Westkapellestraat kwam in gebruik vanaf 1896 - 1897. Het kerkhof is een omhaagd perceel met centrale gang, die uitgeeft op een met groen overwoekerde graflegging met daarop kruis. In een ereparkje staat het oorlogsmonument ‘Westkapelle aan haar oorlogsslachtoffers’ van 1944 met daarop de namen van de volgende elf mannen, vrouwen en kinderen: Rachel Butaeye, Pieter Bienstman, Madeleine Vander Meiren, Raymond Groosman, Herman Dumeez, Anny Bil, Adhemar Van Hoornweder, Eric Neyts, Edmond Thiel, Marguerite Loeys en Gustaaf Vanderostyne. In het najaar van 2007 verzamelde (de intussen betreurde Westkapellenaar) Guido Gheldhof meer informatie over de slachtoffers (zie de website www.sincfala.be).

Bronnen
• Lavaert, Jan – Grafzerken in de Sint-Niklaaskerk te Westkapelle in Rond de Poldertorens, jg. 50, nr. 3, p.63-96.
• Callaert G., Vanneste P. & Hooft E. met medewerking van De Leeuw S. & Struyf J. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Knokke-Heist, Deel I: Deelgemeente Knokke, Deel II: Deelgemeenten Heist, Ramskapelle, Westkapelle, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL4, (onuitgegeven werkdocumenten).
• Gheldhof, Guido – Blogpagina op Seniorennet.