Heist herovert Zierikzee

Het was een ongewone drukte rond het Heldenplein op 24 juni en zelfs bevreemdend, want een aantal Heistenaars waren reeds iets na zeven uur te pote voor de autobus van Wittesaele die een daguitstap zou doen naar Zierikzee.

In alle geval kon het gezelschap stipt op het voorziene uur vertrekken, met een volle autobus.

Het valt te noteren dat dit eerder uitzonderlijk is,.. want wanneer er tegenwoordig iets georganiseerd wordt is het niet altijd zo evident dat er ruime belangstelling is. Behalve natuurlijk wanneer HEYST LEEFT iets organiseert.

Begenadigd door een heerlijk zonnig zomerweertje reden we richting Breskens -Vlissingen, waar we te water gingen met de overzet, om na een klein half uurtje voet aan wal te zetten op het eiland Walcheren.

Voorzitter Fernand Debacker trok dan met het gezelschap door het Delta-gebied met de nodige commentaren van bestuurslid André Desmidt die waar mogelijk zorgde voor de pikante details.

Iets voor elf uur kwam de Albion-Tours-bus aan te Zierikzee, waar we afspraak hadden met de heer SCHOT, de Zierikzeenaar die de grote verdienste heeft om het verblijf van de Heistenaars in Zierikzee tijdens de Eerste Wereldoorlog historisch te onderzoeken.

In “zijn” Maritiem Museum gaf hij ons een rondleiding en toonde ons oude foto’s van onze Heistse voorvaderen die ooit op dit “mosseleiland” verbleven, op de vlucht voor de Duitse bezetter.

Na het middagmaal deden we dan de verkenningstocht in het oude stadje, en de heer SCHOT wees het gezelschap, dat bijzonder veel belangstelling toonde, alle plekjes aan waar de Heistenaars ooit hebben verbleven.

Eigenlijk hadden we er nog veel langer willen en kunnen blijven, want noch de heer Schot, noch de bezoekers geraakten uitgepraat.

Velen vernamen ongekende nieuwsjes over hun ouders of grootouders wat dan ook duchtig besproken werd op de terrasjes waar diegenen met vermoeide benen en dorstige, droge kelen reeds eerder plaats genomen hadden.

Rond vier uur werd dan het vertreksein gegeven, na een hartelijk afscheid van de heer SCHOT, die veel handjes kreeg en een hartelijk applaus. Als herinnering werd hem het boekje ‘Heist in oude prentkaarten’ geschonken, in de hoop op een spoedig weerzien, want die man weet veel, zeer veel zelfs, en we zijn er van overtuigd dat hij nog veel te vertellen heeft ook.

Rond kwart voor vijf kwamen we dan aan te Middelburg, waar de kooplustige dames een poging deden om hun geld te verdoen. Gelukkig maar voor de mannen bleek men in Middelburg weinig commerciële belangstelling te hebben voor die vracht Heistenaars, en sloot men dan ook de winkels. Er werd van de nood een deugd gemaakt en de resterende guldens werden dan maar weggewerkt in spijs en drank.

Voldaan reden we huiswaarts, om uiteindelijk het enige mankementje in de reisleiding te moeten ondergaan, namelijk de boot die maar niet wilde afvaren zodat we dan toch bijna een uur langer dan voorzien in de bus moesten zitten. Gelukkig hadden we een goede chauffeur die ons nog eens de zeedijk van Vlissingen liet zien en ons de kans gaf de streek nog wat beter te leren kennen.

Op het voorziene tijdstip waren we thuis, voldaan en tevreden en unaniem met de wens dat HEYST LEEFT elk jaar een reisje zou moeten inrichten.

Om te besluiten willen wij toch graag van de gelegenheid gebruik maken om een oproep te doen naar al diegenen die meegegaan zijn om het uit te bazuinen dat het een geslaagde reis was, en ook om alle documenten te verzamelen in verband met ZIERIEKZEE.

Het is immers onze bedoeling om van 12 tot 20 augustus in de zaal RAVELINGEN een tentoonstelling in te richten met materiaal van ZIERIKZEE... EN DAARVOOR IS UW ALLER MEDEWERKING NOODZAKELIJK.