HEYST LEEFT - Herinneringen voor de toekomst

André Desmidt 10 november 2002

Toen bestuurslid Ronny Engelrelst met het idee kwam om een herinneringsurne te begraven dachten wij: Heist-Duinbergen mag niet begraven worden, integendeel.

Bij nader inzien paste dit perfect bij onze initiële doelstelling: het bewaren van het Heistse volkseigen.

Spijtig toeval is ook dat Heyst Leeft in één week tijd twee maal rond een urne bijeen is. Verleden week werd immers onze ere-voorzitter Fernand De Backere ten grave gedragen en vandaag zijn we verzameld rond een stuk geschiedenis van Heist-Duinbergen. Wel en wee, verdriet en vreugde... het ligt soms zeer dicht bij elkaar.

Vandaag hebben wij een unieke momentopname van onze badplaats verzameld in de herinneringsurne, wat trouwens ook te bezichtigen is in het museum Sincfala, die we danken voor de prettige samenwerking. Een bijzonder woord van dank ook aan het Gemeentebestuur voor de technische omkadering en ondersteuning. Wie was er in 2002 lid van het Gemeentebestuur, het OCMW of de kerkfabrieken van Heist en Duinbergen?

Wie was er burgemeester van de Oosthoek en wie was er gouverneur? Wie was er in 2002 de eerstgeboren Heistenaar en de oudste rasechte in leven zijnde Heistenaar? Wie maakte deel uit van Heyst Leeft en hoe is het gesteld met onze koninklijke verenigingen? En hoe zag Heist er in 2002 eigenlijk uit?

En hier heeft de samensteller een prachtig document gemaakt met een momentopname van 2002 maar daarbij ook dezelfde plaatsen zowat 50 jaar geleden. In deze urne ook een aantal gemeentelijke informatiebronnen zoals het jaarverslag, de UitKrant, de hotellijst en een agenda van de jongste gemeenteraad. Dat wordt zeker interessant als ze (of als we?) de urne binnen vijftig jaar opnieuw openen en bekijken. Want er zal dan zeker opnieuw zeer veel veranderd zijn.

Met dit initiatief leveren wij een bijdrage tot de samenstelling van de lokale geschiedenis, die we vandaag aan het schrijven zijn. Een belangrijk instrument bij deze is dan ook de pers, de mensen die dag na dag alles vastleggen voor de toekomst. En het is wellicht nu ook een ideaal moment om deze mensen ook bijzonder te danken voor hun blijvende belangstelling en objectieve berichtgeving.

En misschien zal het wel aan de hand van een oud persknipsel zijn dat één of andere heemkundige binnen vijftig jaar het fantastische idee zal hebben om de vandaag geplaatste urne te openen en bij te vullen?

Heel wat documenten bevinden zich in de urne en wij hopen dat er binnen vijftig jaar een ruime belangstelling zal zijn bij de ontgraving. En op dat moment zal de urne moeten bijgevuld worden: komt er een bijzetting. Misschien zal het dan niet meer gaan met foto's en documenten, maar zal men er gewoon een beveiligd CD-rommetje bijsteken.

Onze toekomst ligt in het heden en het verleden.

De mensen van Heist-Duinbergen zijn zeer fier op het heden en op het verleden. Vandaar trouwens het grote succes van onze vereniging met ei zo na 500 leden, die in ons trimestrieel tijdschrift telkens opnieuw een en ander kunnen lezen over die goeie ouwe tijd. Beeld dat trouwens in het museum gevisualiseerd wordt en ook een stijgende belang­stelling kent. Vandaag geen begrafenisstemming rond de urne, maar een gevoel van tevredenheid.

‘t ls goed geweest in Heist-Duinbergen, 't gaat goed met Heyst Leeft en met alle verenigingen en voor de toekomst alvast het positieve perspectief dat alles nog aan het veranderen en meestal aan het verbeteren is. Dit dank zij een actief Gemeentebestuur en een schepen van openbare werken, die wij bij deze graag het woord verlenen.