Kolonel Georges Devos

Enige tijd terug waren we te gast bij oud-klasgenoot en huidig collega (we zijn beiden gepensioneerden bij de overheid...) Georges Devos.

Vader Remi Devos (meester-schoenmaker en fervent duivenmelker) en zijn echtgenote Julienne Nachtegaele (haar overgrootvader was burgemeester van Knokke Sebastiaan Nachtegaele) woonden in de Polderstraat. Het gezin bestond uit vijf kinderen: Daniel+, René+,Willy, Irma en Georges.

Staande van links naar rechts: René Meire, Achiel Desmedt, Remy Devos, De Vestele Norbert en echtgenote Annie Calus en zittend Gaston Vanquathem, Medard Degroote, Gustaaf Standaert en René Slabbinck. (foto midden jaren tachtig)

Georges doorliep de kleuterschool in de gemeenteschool Pannenstraat. Maar omdat zijn vader de schoenen herstelde van de zusters in Duinbergen waren de kinderen "zedelijk verplicht" om hun lagere school te doen in Duinbergen.

Ook Georges onderging dit lot tot zijn vijfde leerjaar. Dan verhuisde hij naar het Sint- Pieterscollege te Blankenberge.

Het was de grote droom van Georges om visser te worden maar van thuis uit zagen ze dat niet zitten. De familie Devos was geen vissersfamilie en de gevaren op zee waren volgens de ouders veel te groot.

Georges doorliep zijn middelbare studies in Blankenberge tot het vijfde middelbaar en haakte af in oktober 1964.

Hij herinnert zich nog levendig de voetbalwedstrijden tijdens de middagpauze en de wandelingen langs de dijk onder toezicht van de priester. Een zware breuk had evenwel ernstige gevolgen.

Een tijdje werkte hij als zomeragent bij de politie Heist.

Dan werd hij beroepsmilitair vrijwilliger BV matroos in december 1965. De zee lag weer binnen handbereik...

Na zijn opleiding in Sint-Kruis volgde hij de cursussen voor kandidaat onderofficier vanaf 1966. In die tijd heeft hij ook gevaren op de Kamina.

Na het eerste jaar opleiding in Sint-Kruis kwal hij uit als laureaat van het varend personeel.

Tenslotte muteerde hij naar Lier om er de laatste twee jaar van het hoger middelbaar af te werken.

In 1967 trouwde Georges wat hem de mogelijkheid gaf om buiten de kazerne te gaan wonen.

Van 1970 tot 173 volgde hij te Laken de school voor beroepsofficieren en in 1973 kon hij de eed afleggen als onderluitenant bij de landmacht.

Zijn eerste eenheid was in Aachen waar hij ook bevorderde tot luitenant-kapitein.

De eedaflegging met de hand op de Belgische driekleur.

Van 1973 tot 1982 was Georges gekazerneerd in Propsteierwald (Duitsland).

In 1982 werd hij compagniecommandant in Infeld Aachen tot hij een jaar nadien (1983) verhuisd naar Aachen voor de oprichting van een nieuwe logistieke eenheid.

In 1985 volgt hij een cursus voor kandidaat majoor in Brussel (met succes) waarna hij vier jaar werkzaam is bij de staf in Evere en zorgt voor het licht materiaal vliegwezen.

In 1990 wordt hij korpscommandant 255 Cie Maintenance licht vliegwezen in Butzwellerhof bij Keulen.

In 1992 wordt hij gepromoveerd tot luitenant-kolonel.

Kolonel Georges Devos kende ook een aantal buitenlandse missies zoals 6 maanden Kroatië voor de UNO.

In maart 1994 wordt hij benoemd tot commandant te Sijsele wat hij ervaart als een geschenk einde carrière. Hij kent er een mooie en aangename tijd en organiseerde er de succesvolle opendeurdagen en het dierenpark.

Opening van de opendeurdagen in aanwezigheid van burgemeester Vandille, schepen Bisschop (later burgemeester) en OCMW-voorzitter Eric Demeester.

In 1997 wordt hij kolonel om een jaar later op rust te gaan en te genieten van het leven.

Het afscheid van Damme was een feestelijk gebeuren en het Gemeentebestuur nam de nodige initiatieven om kolonel Georges te huldigen als blijk van dankbaarheid.

Voor Georges begon een nieuwe tijd gedeeld tussen Maldegem en Honfleur waar zijn bootje steeds op hem wacht.

We hadden het al eerder over de liefde van Georges voor de zee en de visserij. In zijn leven mocht hij niet leren voor visser, professioneel moest hij omwille van de carrièremogelijkheden de Zeemacht verlaten voor de Landmacht en beroepshalve verliet hij ook Heist aan de kust voor het ruime binnenland (en buitenland).

Maar toch bleef er een verankering met de zee... zijn bootje in Honfleur waar hij aan de monding van de Seine de palingen bovenhaalt om ze dan thuis in Maldegem te bewerken tot delicatessen.

Maar Honfleur is ook verbonden met de Tweede Wereldoorlog.

Tijdens de vaderlandse plechtigheden te Honfleur samen met de lokale overheden.

*************

21 oktober 2017 - feest van de 50 jarigen in de zaal Ravelingen

We zijn op zoek naar namen en klasfoto's van Heistenaars geboren in 1966 en/of 1967.

Reserveer alvast deze datum voor het blij weerzien van oude klasgenoten.