’tIs wel un wirtje hé...

Flutse

Onk kik ip mien bankstje zitten ip dun diek en un bitje babbeln mè mien moaten ton ist teerste wa dazze ziender zeggen: ’t is wel un wirtje hé.

En drachter un vertellement van wien dad er doad is, woar dad ’t boel is int menoage en wien dad er met un ferme kluts vis noar huus gekomn is.

Moa ’t were is ’t belangrikste !

Van de wienter woaren ze content dad nie vrooz van da was veel goekoper voa de verwarmienge.

Moa toch zoaten die oede kroakers met ulder gedachten bie die koede wienters van vroeger. Woar is dun tied dad de zee toevrooz ? En dad er koste geschats worden ip de Lac van Knokke en ip de voart en ip de koeiepitten ?

Vroeger woarent arte wienters en hete zomers en nu trekt het allemolle ip mankoar.

Zoe dad algeliek woar zien dad vele warmer wordt ?

’t Zoe de kè goed moeten vriezen dad al ’t fenienk dood is. Let ip wat dakje zeggen: we goan vergeven zien van de bladluuzen en de muggen van de zomer.

Un bitje zunne is goed, zeker in ’t voorjoar. Moa ’t zoed ook un kè moeten regenen hé. De boeren gon ip ulder land nie kunnen voa de patatten te planten in die zwoare polders. En de mais en de béten moeten ook nog in de groend en ’t is allemolle keihard.

En ton begost de zomer...

En ’t was wiere ’t zelfste liedje: ’t is wel un wirtje hé.

’t Zoe wel un kè un bitje meugen ofkoelen... un mens wit niet mè woar gekropen. Ip ’t strange ist er nog un bitje wiend. Moa ’t krioelt doa van de vrimdeliengen.

En nu dad al die bomen weg zien in ’t bustje ist er doa gin schowe mè en zo warm of tuus.

’t Is un ferm seizoen vandejoare... moa k gon toch blieje zien on al die vrimde luuzen were weg zien en damme weer an ons gemak zien.

’t Zoe beter un kè goed regenen want alles stoat koeroste.

’t Gas in de weien groeit nie mè, de koeiepitten stoan leeg en mien pit mè regenwoater ook... En al da stof!

Die oede visschers kunn nog al un zoagtje spannen hé. Verzekerst enze da geléérd van ulder wuuf thuus.

Moa zelve kieken ze liever vooruut. Noa ’t were da nog moe kommen.

Ze kieken over ’t woater en otter ’s nuchtends felle zunne is zeggen ze: ’s nuchtens blek is s’ oavonds drek.

En ot de lucht boven Zeebrugge doenker wordt zeggen ze: ’t stikt ip, me gonder van èn... ’t goad a gowwe mollejoengen broaken.

En ot de zunne schienkt en ’t spettert un bitje zeggen ze: ’t is kerremesse in d’ helle.

En ot de regenboge uutkomt... ton moe je un wens doen.

Best damme zelve nie vele ant were kunnen doen. ’t Zoe nooit goed zien want goed voa dun enen is slicht voa dun anderen.

Zunne overdag en regen ’s nachts, dad is misschien de iplossienge.

Dur was un kè un paster die zei achter de preek: de processie goa nie uut vandoage van ’t is gin were. (je wilde ie vurzekers zeggen dad veel te slicht were was...)

Moa geloof me of niet, ’t is een woarheid likke une koeie:

Were of gin were, ’t beste is weg en were.