In de oudere polders zijn de kreken verdwenen. We vinden ze dan ook vooral terug in de gebieden die tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) werden geïnundeerd en in de jongste polders.
Voor de verdediging van Sluis staken de Nederlands in 1583 dijken door. Een groot gebied, dat "Lapscheurse Gat werd genoemd, kwam onder water te staan. Door de getijdenwerking werden er verschillende kreken uitgeschuurd.
Na de indijking van de overstroomde gronden in de 17de en 18de eeuw, bleven de kreken als historische getuigen in het landschap achter.
In de jongste polders, als de Nieuw Hazegraspolder en de Willem-Leopoldpolder, treft men ook nog resten van kreken aan. Die kreken dateren uit de periode dat de polder nog een slikke- en schorregebied was waar eb en vloed nog vrij spel had. (FT)