Hoeke _{(zie tabel 2)}

In Hoeke is er geen monument ter herdenking van gesneuvelde militairen uit de Eerste Wereldoorlog.

Er is maar één overleden soldaat uit Hoeke.

Alphonse Leon Frangois Sette[1] werd geboren te Sint-Pieters-op-de-Dijk op 18 februari 1891 als zoon van Frangois en Leonia Coralia Melania Vandemoortele. Hij was gehuwd met Joanna Leonia Josephina Vanden Bussche en woonde te Hoeke. In 1909 trad hij in dienst als beroepsvrijwilliger met het stamboeknummer 104/54412. In 1918 was hij opgeklommen tot sergeant bij het 4de linieregiment. Hij overleed op 27 jarige leeftijd te Brugge op 10 november 1918 in het hospitaal in de Peperstraat. Hij ligt begraven te Steenbrugge, Kleine Kerkhofstraat, in graf nr. 279 van de militaire begraafplaats. Zijn naam staat vermeld op de gedenkplaat voor de militaire en burgerlijke slachtoffers en de gefusilleerden te Brugge in de Karthuizerinnenstraat.

Lapscheure _{(zie tabel 3)}

Figuur 19. Gedenkzuil voor de militaire slachtoffers uit WO I in Lapscheure, hoek Hoogstraat - Lapscheurestraat, aan de ingang van het kerkhof - © Geschied- en Heemkundige Kring Sint-Guthago

In Lapscheure staat een gedenkzuil voor de militaire slachtoffers uit WO I op de hoek Hoogstraat - Lapscheurestraat, aan de ingang van het kerkhof (figuur 19). De vierhoekige naar boven toe versmallende zuil uit hardsteen staat op een hoog geprofileerd driedelig voetstuk. Onderaan op de zuil staat in reliëfversiering een doorlopende fries met drie rijen palmetten. Op de voorzijde staan twee gekruiste sabels en een helm met daarboven een kruis met palmtak. De afgeronde top van de zuil is versierd met enkele horizontale en verticale groeven. In het voetstuk is een witmarmeren tekstplaat ingewerkt met de tekst: “De bevolking van

Lapscheure aan hare Helden als Aandenken” met daaronder de namen, niet alfabetisch gerangschikt, in uitgehouwen en zwart beschilderde letters[2].

Het monument werd geplaatst in opdracht van de gemeente en uitgevoerd door H. Rousseau uit Brugge. Op 24 mei 1920 werd het onthuld[3].

Vijf soldaten, allen inwoners, in de leeftijd tussen 21 en 31 jaar, vonden de dood tijdens WO I, op een gemiddelde bevolking (1914-1918) van 689 personen. Twee vielen er in oktober 1914 (tijdens de terugtrekking op het IJzerfront), twee stierven tijdens het eindoffensief van september-oktober 1918, één tijdens de loopgravenoorlog. Vier van hen overleden aan verwondingen en één overleed aan ziekte.

Figuur 20. Oorlogsslachtoffers Lapscheure[4] - © Geschied- en Heemkundige Kring Sint-Guthago

Tien mannelijke inwoners van Lapscheure, geboren in 1893, werden ingeschreven in de militieregisters[5] van 1912, voor de lichting 1913. Zes werden aangewezen om dienst te doen in verschillende eenheden. Drie werden definitief vrijgesteld (broederdienst). Eén werd vrijgesteld voor een jaar.

Van Maldegem Guido

Lanckriet Louis

Figuur 21. Details uit het militieregister van 1912 met de gegevens van Guido Van Maldegem en Louis Lanckriet

Guido Van Maldegem en Louis Lanckriet waren beiden soldaten van de lichting 1913. Toen ze zich aanmelden, om ingeschreven te worden in de militieregisters in 1912, hadden ze waarschijnlijk het verdere dramatische verloop van hun leven niet voor ogen.

Hieronder hun verhaal:

Guido Maximilien Marie was een echte geboren en getogen Lapscheurenaar. Geboren op 11 oktober 1893 groeide hij op als zoon van Joannes Baptista (afkomstig van Heille in Nederland) en Emma Maria Timmerman (afkomstig van Sint-Kruis) in een landbouwersgezin. Volgens de militieregisters kon hij meer dan lezen en schrijven. Op 1 januari 1913 trad hij in dienst bij de 2de eenheid gidsen, 1ste groep, 1ste eskadron als ruiter. In oktober werd hij zwaar gewond aan de IJzer. Hij werd overgebracht naar het hospitaal Rosendaël in Noord-Frankrijk (Pas-de- Calais waar hij op 11 oktober 1914 overleed. Hij ligt begraven te Dunkerque (Nord, Frankrijk) op de militaire begraafplaats, terrein 6, lijn 3, vak 5. Op 20 april 1917 kreeg hij postuum het ereteken Oorlogskruis met palm.

Op 7 maart 1893 werd Louis Petrus Joannes Lanckriet geboren te Hoeke als zoon van Pieter (afkomstig van Oostkamp) en Leonie De Schepper (afkomstig van Sint-Kruis). Op het moment van zijn inschrijving in de militieregisters (1912) woonde de familie te Lapscheure als een landbouwersgezin. Hij was ongehuwd. Zijn lengte, 1,73 m, was groter dan de doorsnee toenmalige rekruten en hij kon meer dan lezen en schrijven. Hij trad op 1 januari 1913 in dienst als soldaat- milicien 2de klasse bij het 7de artillerieregiment. Na meer dan vier jaar oorlog te hebben overleefd, liep hij in oktober 1918 verwondingen op te Lotenhulle. Hij werd door een Amerikaanse ambulance naar een Frans veldhospitaal te Roeselare vervoerd, waar hij op 31 oktober 1918 overleed aan een onbekende ziekte, een kleine veertien dagen voor het officiële einde van de oorlog. Hij ligt begraven te Houthulst, op de militaire begraafplaats, graf I-1-770.

Beiden zijn op respectievelijk 21 en 25 jaar, in de bloei van hun leven, gestorven.

Tabel 2 Hoeke (Damme) 

Tabel 3 Lapscheure (Damme)  

Voetnoten

[1]     BS Hoeke, overlijdensakten 1918 nr.3, 27 november 1918; Belgian War Dead Register, https://www.wardeadregister.be/nl/dead-person?idPersonne=37258

[2]     JACOBS M., Zij die vielen als helden.., deel 2, o.c., p. 209-210

[3]    JACOBS M., Zij die vielen als helden.., deel 2, o.c., p. 210

[4]     Louis Petrus Joannes Lanckriet staat niet op deze herdenking

[5]     BE PAWV A/1794-1814/ miliitie 1808-1922/ P.B./ 1125. Militieregisters Brugge. 3de militiekanton 1913/ Lapscheure; https://probat.west-vlaanderen.be/file_uploads/75667.pdf