3.   Sint-Anna-ter-Muiden:    De  Laatste  Molen.

Baron de Meester de Betzenbroeck

Tot in 1795 stond die molen in het dorp, langs de “Singel", daar waar de Maneschijnpolderdijk begint.

De molen is afgebeeld op de kaarten van 1604 en op de kadastrale plans ondertekend Horlewijn 1713 (1) en Hattinga 1745 (2).

Het huis van de molenaar en een rest van de molenterp bestaan nog. Maar Izaak Nortier verhuisde met de molen in 1795 en herbouwde hem wat dichter bij Sluis, iets ten noorden van het kasteeltje De Cock, dat sedertdien het Instituut van de Eerw, Zusters van Spermalie is geworden. Hij stond dan op een 30 tal meters west van de baan op Sluis.

De 12e oktober 1813 verkocht Nortier de molen aan Joannes Vande Putte-Lateyn, die hem op 28 december 1854 overliet aan zijn zoon Joannes Vande Putte-Voskamp. Op zijn beurt liet deze de molen over aan zijn zoon Pieter Vande Putte-Leysemaer de 19e februari 1903.

En de molen draaide nog 34 jaar lustig voort tot groot genoegen van de molenaar en ook van de kunstenaars die sedert vele jaren van St-Anna een geliefkoosde verblijfplaats hebben gemaakt.

Alles ging opperbest tot de molenaar begon te voelen dat hij oud werd.  –En daarbij had ook de molen dringend herstelling nodig.  -   Daarom sprak Pieter Vande Putte met zijn zoon die ambtenaar was bij de Belastingen. Deze voelde niets voor het molenaarsberoep en de molen werd verkocht.

Jammer genoeg was de koper van 1937 een afbraak-ondernemer, die al gauw de laatste molen van Sint-Anna-ter-Muiden kort en klein kreeg. Die dag verloor Ter - Muiden een schilderachtig en aantrekkelijk plekje.

Tegenwoordig blijft er niets van over dan een kleine afgeplatte terp waarop een kleine strohangar staat.

Mevrouw A. van den Ameele, geboren van de Putte, dochter van de laatste molenaar, heeft mij verteld dat de houten molen langs drie zijden rood was geschilderd en aan de achterkant zwart; dat hij van dezelfde afmetingen was als die van het Retranchement en evenzo op gemetselde teerlingen stond.

S. Collt d’Eseury vermeldt in "De Molens van Zeeuws-Vlaanderen" dat een zekere Guilliaume de Bleuts molenaar was te Sint-Anna in 1747. Wij veronderstellen dus dat Nortier deze opvolgde.

We moeten echter wel opmerken dat er bij de recente opgravingen op het kerkhof van St-Anna, stukken zijn blootgekomen van de oude Molenweg. Deze weg liep van daar in noord-westelijke richting tot op de Nederheerweg.  Hendrik Hondius heeft een molen langs die weg getekend op een kaart die te zien is op het stadhuis van Sluis. Zijn er twee molens geweest op St-Anna of werd die van ie Molenweg overgeplaatst naar de Singel?

_________________________________

Nota’s

1. Rijksarchief Den Haag Nr 2900.
2. Archief Middelburg (Walcheren)