De eerste generatie

Doorheen veel winterstormen liep Knokke-Heist 1981 binnen. De fusie was wat ze is: in de eerste plaats de zaak van het gemeentebestuur, voor de rest van de vroegere gemeenten en buurten die bij de eigen keuken blijven. De eerste generatie heeft er sedert 19 maart 1971 nog niet veel aan veranderd. Men is de situatie zonder meer gewoon geworden, maar elkeen heeft er zijn mening over.

Van een administratief centrum is nog niets in huis gekomen. De gemeentelijke diensten zijn verspreid gebleven over Knokke en Heist, hier het sekretariaat, daar de computer voor de burgerlijke stand, enz..., Westkapelle en Ramskapelle op de achtergrond met parochiaal leven.

De gemeenteraad vergadert beurtelings op het Verweeplein en op het Maes- en Boerenboomplein.

Na de wetenschappelijke werken “Knokke en het Zwin” en “Heist en de Eyesluis” werd het laatste deel van de fusie-trilogie, "Westkapelle en Ramskapelle" van Maurits Coornaert, voorgesteld. Zo is iedereen tevreden en kan men binnen Knokke-Heist uiteindelijk vaststellen wat men gemeen heeft: polders en dijken, de badstad gewonnen op de zee.

Elk zijn deel. Heist kreeg op zijn beurt een zwemkom en die heeft 79 miljoen fr. gekost. Te Knokke houdt men het bij het Talasso-instituut, volop terug op dreef, terwijl de Swimming Pool afgeschreven werd. Te Westkapelle kan de bejaarde gemeente op rust gaan.

In maart 1981 werd een volkstelling gehouden en het resultaat zal men op zekere dag misschien vernemen.

Nieuw wapenschild

In de raadszitting van 20 maart werd, tien jaar na de fusie, een nieuw wapenschild en dito vlag goedgekeurd. En wel omdat het eerste afgewezen werd door de kommissie voor heraldiek.

1981

Het nieuwe schild: “In goude en keper van keel (rood), beladen met drie schelpen in zilver, in de punt vergezeld van een zeedistel in natuurlijke kleur”. Het leek treffend op dit van Knokke, met het onderscheid dat de distel met een wortel meekomt. En dit schild zal door de kommissie goedgekeurd worden, een jaar later, en definitief worden.

De vlag van Knokke-Heist: “Drie even hoge banen van geel, van rood en van geel, met op het rood drie witte schelpen”.

Zo werd dan rood-geel-blauw opgedoekt, de korenaren waren uitgedorst, terwijl de Zeemacht het anker terugkreeg.

Bij Laguna Beach werd gestart met het bouwen van een nieuw groots tenniscentrum, onder impuls van stadssekretaris Gobert. In juli zou het kunnen ingehuldigd worden, een formidabele smash voor TC Duinbergen. De gehele organizatie heeft de gemeente (zover) niets gekost.

“Gekibbel in de gemeenteraad”, noteerden we voor 18 mei 1981. “De verkiezingen 1982 zijn al in het zicht, van daar dat iedereen zijn duit in het zakje deed – meerderheid en oppositie”.

Het werd ook “ieder zijn zeg” op 26 juni: “De meerderheid weet dat het hoogtijd wordt om ook de laatste beloften in te lossen, terwijl de oppositie de zwakke punten zoekt en eist op wat nog beter kan”.

Niets bleek de middenstand te Knokke meer dwars te zitten dan de “twee maten en twee gewichten” waarmede ze bedacht werden door de overheid.

Dit was tenminste het gevoel dat tot uiting kwam op een onderhoud met de pers door voorz. Slabbinck van het AKMV, waar ook voorz. Verhauwen van Horeca en de h. Blanckaert van het Zoutekomitee aanwezig waren. Het ging over verkopen op het voetpad en vooral de “klaagmuur” ter Kustlaan bij het optrekken van de “Pen Duyck”. Met de vraag: “Waarom dienen nog de BPA’s?”
“Solidariteit Oostkust” bleef eensgezind zijn bezwaren uiten tegen de aardgasterminal te Zeebrugge. Schade zal, aldus de kontestanten, aangericht worden aan de toeristische bedrijvigheid en de daarmee gepaard gaande tewerkstelling. Men beklemtoonde voorts dat ook de visserij zal te lijden hebben door de belemmeringen in de haventrafiek. Alternatieve oplossingen zijn nooit ernstig onderzocht geworden.
Er werd heel wat gepraat over saneringswerken in de Dumortierlaan, einde augustus. De Middenstand kwam met een lange waslijst op de jaarvergadering. Het waren vooral Knokse aangelegenheden, maar voor Heist werd de vrees uitgedrukt dat het mettertijd zal afgeschreven worden door de verdere bezoedeling van Zeebrugge. Voor de rest bleek dat de fusie een rem blijft. “Ik geloof nog in onze gemeente”, replikeerde burg. Lippens, “want we bezitten alle troeven voor de toekomst”.

Gaan en komen - Parlementaire verkiezingen in november 1981

Naar verkiezingen 1982

Het was in december dat de miljardbegroting voor 1982 goedgekeurd werd. Zoals in het verleden bleef de balans in evenwicht, maar de opcentiemen dienden tot 1.900 opgevoerd te worden, 100 meer.

Knokke-Heist is ondanks alles een van de uitzonderlijke gemeenten gebleven waar geen aanvullende personenbelasting bestaat (in de meeste wel 6 t.h.). Ten teken van besparing zagen burgemeester en schepenen éénparig af van weddestijging en indexverhoging. De oppositie zei “neen”, zowel voor belastingen als voor begroting.

Na het afwerken van grote projekten, als kult. centrum, sporthal, verbrandingsoven, talassa, zwembad, bejaardentehuizen, centrale begraafplaats, riolering en wegenis, was de schuldenlast in 1978 boven 900 miljoen gestegen. Men kwam tot een mindere uitvoering van werken en de schuldenlast werd rond 1 miljard gestabiliseerd, om in 1981 te dalen tot 950 miljoen, in 1982 tot 931 miljoen. De schuldenlast per inwoner bedraagt nu 5.463 fr.

Om de 10 jaarfusie in schoonheid te beëindigen : kandidaten, niet voor de volgende verkiezingen maar voor Miss België, in mei 1981 onder de kroonluchter van het casino.

Het Van Bunnenplein kwam terug in de duinen van weleer om een ondergrondse parking aan te leggen. De zangkoren spanden zich solidair in om hun Poolse verhongerde vrienden van Warschau te helpen.

Knokke verloor zijn oudste inwoonster, de 103-jarige Marie Meysman.

De statistieken voor de overnachtingen wezen 2.833.000 in 1981. En toen het jaar afgesloten werd telde Knokke-Heist 29.148 inwoners. Dr. Mattelaer kreeg verscheidene onderscheidingen.

Zeebrugge was nog steeds de boeman in de raadszitting van 5 maart 1982. Brugge wilde beslag leggen op het gebied van de Oostkustgemeente dat in de uitbreiding van het havengebied hoort. Maar hier wil men geen vierkante meter afstaan. Het was zowat het enige element om meerderheid en oppositie samen in het verweer te brengen.

En dan die verkiezingen op 10 oktober?

Reeds bij de inzet van het jaar liet het Kartel met mededelingen weten dat PVV, SP en VU afzonderlijk met een lijst kandidaten naar de stembus zullen gaan, ook dat ze ondertussen wel eerder samenwerken in de oppositie. Hoezeer dit laatste niet steeds tot uiting kwam. De CVP dreigde op 23 april verscheurd te geraken toen burg. Lippens met twee schepenen en enkele raadsleden van de CVP een akkoord voor Gemeentebelangen ondertekende met de PVV. Het werd maar een ééndagsvlieg of bevlieging. CVP-voorz. Willems hield het been stijf en riep zijn schapen tot de kudde terug.

Dan maar verder afwachten. Er gaat eerst nog een zomerseizoen over.

En wie zal in oktober van de partij zijn?

Honderdendriejarige Marie Meysman overleden

Toen men Marie Meysman naar het geheim van haar lang leven vroeg, wist ze te zeggen dat een glas champagne er veel, zeer veel kan aan doen. En bij de ontvangst voor haar 100e jaar op het stadhuis te Knokke hief ze ook nog gezwind het glas.

Ze is ten slotte bijna 104 jaar geworden, of wat haar bij de oudsten van het land had moeten brengen. Het kwam niet meer zover, want vorige week is mevr. Maria Meysman, weduwe van Juliaan Van Houtte overleden.

Ze werd zaterdag in aanwezigheid van de vele kennissen te grave gedragen. Ze was de “oma” van de Vlaamse Scherpschutters, lid van “Hoger Leven” en van “Cnoc is ier”, vele jaren de oudste vrouw op het feest van de 3e leeftijd.

Marie Meysman zag op 16 maart 1878 het levenslicht in het huisje bij het gemeenteplein, op de hoek van de huidige Camille Deckersstraat. Ze was de dochter van Sebastiaan Meysman en Thérèse Schepens. Thuis was ze steeds in de weer rond de kleermakerstafel, rond vader, die onder zijn klanten ook de alhier verblijvende artiesten had die een pak op maat wensten. Wat uit vloer gesneden was, leverde Marie vervolgens af, bij Verwee of Parmentier.

Toen haar ouders op de hoek van Lippenslaan en Verweeplein het “Hôtel du Nord” gingen uitbaten, was ze nog steeds een bijzondere hulp. Op 10 okt. 1905 trad Maria Meysman te Knokke in het huwelijk met Jules Van Houtte. Bij het Gemeenteplein hielden ze het “Hôtel Communal” open, waar voor de 1e oorlog een tijdje het gemeentehuis plaats kreeg. De stoomtram had nog zijn halte in deze drukke buurt van het dorp.

Pas tegen de jaren ‘30 zou de badplaats grondig van uitzicht veranderen. Toen kwam het echtpaar van de “Communal” naar de “Exelcior” aan de Zeedijk. Jules Van Houtte, ook boog- en karabijnschutter. overleed op 4 aug. 1933. Zijn vrouw zou hem bijna een halve eeuw overleven.

Uit het huwelijk sproten 4 kinderen: Omer (overleden) gehuwd met Rosa Vermeire; Herman, gehuwd met Hilda Jacxens; Leopold, geh. met Rosina De Weelde; Elisabeth, echtg. van René Jespers en woonachtig te Tervuren.

Het leven van Marie Meysman hoorde grotendeels in het hotelbedrijf. Ze zag de grote hotels bouwen, ten slotte weer afbreken, van het Zoute tot het Albertstrand. Ze leefde midden de vele Knokkenaars die met veel initiatief het welslagen bereikten. Voor 30 jaar aktiviteit in het bedrijf ontving ze de gouden medaille.

Na het overlijden van haar man bleef ze met haar kinderen de “Exelcior” uitbaten, tot ze 95 j. was en ook dit hotel afgebroken werd. Bij haar schoondochter Rosa ter Elizabetlaan werd het de oude dag vol herinneringen. Ze overleed in de kliniek O.L.V. Ter Linden op 27 jan. 1982.

Prins Albert op 28 maart 1982 in La Réserve voor een hulde aan Dr. Eugène Mattelaer, hier met mevrouw en Mgr. Desmedt, ook goev. Vanneste.

Koning Boudewijn op 31 maart 1982 in Scharpoord ontvangt uit handen van burg. Leopold Lippens de Coornaert-trilogie, het verleden van het fusie-quartet Westkapelle – Knokke – Heist – Ramskapelle

Volgens de officiële cijfers van aanvang 1982 zullen zondag 10 oktober 20.013 kiezers naar de stembus trekken voor de gemeenteraadsverkiezing.

Daarbij zijn er 9.152 mannen en 10.861 vrouwen. Zij vormen dan zowat de twee derden van de 29.183 inwoners van Knokke-Heist. Zij hebben één keuze onder 163 kandidaten van beider kunne.

De fusie met Westkapelle en Ramskapelle dagtekent van 19 maart 1971 en het is de derde maal dat de kiezers hun notabelen mogen aanduiden.

Er zijn ditmaal zes lijsten, meer dan ooit voorheen aan de Oostkust: 1: BSP, 10: CVP, 13: VU, 17: PVV, 28: GB en 29: NP. Er zijn vijf volledige lijsten met 29 kandidaten. (12).

Ook ditmaal waren weer zowat 10 t.h. van de kiezers afwezig.
Wat wordt het nu op 10 oktober 1982?

Heel wat kandidaten van 1976 komen niet meer voor, nl. 29. Daarbij noteren we schepen Peere (1752 voorkeurstemmen), Cafmeyer (1280), G. De Groote (1118) bij de CVP; van de Velde (2696), Cattrysse (2018), Lierman (1431), Desmidt (1926) bij de PVV; Van Renterghem (1578), Bienstman (1709), Lagage (1709) bij de SP; Deroose (1308) bij de VU.

Te Knokke-Heist kan men op zeven plaatsen gaan kiezen, volgens de oproepingskaart. Deze moet men mee hebben, maar de identiteitskaart kan ook volstaan. In Scharpoord komen 8.838 kiezers, in Zoute 2.588, in Keuvelhoek 2.228, in Oostkust Heist 2.291, in Heist centrum 3.741, in Westkapelle 1.973, in Ramskapelle 354.

De derde verkiezing

Het werd een spannende zondag voor Knokke-Heist. Tot 19 u. moest gewacht worden om de definitieve zetelverdeling te kennen. Toen bleek dat de CVP zijn volstrekte meerderheid in de gemeenteraad verloren had.

Er was een week nodig om te Knokke-Heist tot een nieuwe koalitie te komen. Een en ander was het resultaat van het feit dat de CVP niet langer over een volstrekte meerderheid beschikt.

We moeten terloops nog wel noteren dat van de 22.256 kiezers van Knokke-Heist er slechts 19.191 geldige stemmen waren. Verder waren er 1.030 ongeldige en blanco stemmen, zodat hieruit blijkt dat 2.035 kiezers niet opdaagden.

Op 10 okt. jl. was reeds te 23 u. een overeenkomst ondertekend tussen de 14 CVP-verkozenen en de 7 PVV-ers. Binnen deze koalitie zou de PVV 2 schepenzetels bekomen. Bij dit laatste knelde enigszins het schoentje. De partijbesturen moesten zich ook nog uitspreken.

Vorige week maandag kwam men bij de PVV tot de konklusie dat 2 schepenzetels onvoldoende waren. Zo zou de CVP er immers 4 schepenen tellen benevens de burgemeester en de OCMW- voorzitter. Na heftige diskussies die een week lang aanhielden, waarbij ook de overige minderheidspartijen niet bij de pakken bleven zitten, kwam het dan toch voor mekaar tussen CVP en PVV, hoezeer niet iedereen in de besturen heel entoesiast was. Met de verkiezingen achter de rug, werden vele tegenstellingen vergeten. Het kwam tot nieuwe kontakten, met als doel de PVV 3 schepenzetels te bezorgen.

Ditmaal zal de gemeenteraad van 29 een meerderheid van 21 leden krijgen, een schepenkollege van 4 CVP-leden en 3 PVV-ers. In de oppositie van de raad komen 4 VU-leden, 3 SP-ers en het enige lid van de Nieuwe Partij.

Binnen de fusie gezien, komen in de gemeenteraad 16 leden uit Knokke, 10 uit Heist en 3 uit Westkapelle.

Voorzitter Robert Willems van de CVP deelde het volgende mede: “De CVP heeft 14 zetels en verloor de volstrekte meerderheid. Wij moeten hieruit de gevolgen aannemen. Het is vanzelfsprekend dat wij als grootste partij bereid waren onze bestuursverantwoordelijkheid te behouden. Het is logisch dat wij zouden samenwerken met de tweede grootste partij, of wat ons een meest grote vertegenwoordiging van de bevolking geeft, nl. 21 op de 29 zetels, meer dan 62 t.h. van de bevolking.

Er was een week nodig om te Knokke-Heist tot een nieuwe koalitie te komen. Een en ander was het resultaat van het feit dat de CVP niet langer over een volstrekte meerderheid beschikt.

We moeten terloops nog wel noteren dat van de 22.256 kiezers van Knokke-Heist er slechts 19.191 geldige stemmen waren. Verder waren er 1.030 ongeldige en blanco stemmen, zodat hieruit blijkt dat 2.035 kiezers niet opdaagden.

Op 10 okt. jl. was reeds te 23 u. een overeenkomst ondertekend tussen de 14 CVP-verkozenen en de 7 PVV-ers. Binnen deze koalitie zou de PVV 2 schepenzetels bekomen. Bij dit laatste knelde enigszins het schoentje.

De partijbesturen moesten zich ook nog uitspreken.

Vorige week maandag kwam men bij de PVV tot de konklusie dat 2 schepenzetels onvoldoende waren. Zo zou de CVP er immers 4 schepenen tellen benevens de burgemeester en de OCMW- voorzitter. Na heftige diskussies die een week lang aanhielden, waarbij ook de overige minderheidspartijen niet bij de pakken bleven zitten, kwam het dan toch voor mekaar tussen CVP en PVV, hoezeer niet iedereen in de besturen heel entoesiast was. Met de verkiezingen achter de rug, werden vele tegenstellingen vergeten. Het kwam tot nieuwe kontakten, met als doel de PVV 3 schepenzetels te bezorgen.

De nieuwe meerderheid

Ditmaal zal de gemeenteraad van 29 een meerderheid van 21 leden krijgen, een schepenkollege van 4 CVP-leden en 3 PVV-ers. In de oppositie van de raad komen 4 VU-leden, 3 SP-ers en het enige lid van de Nieuwe Partij.

Binnen de fusie gezien, komen in de gemeenteraad 16 leden uit Knokke, 10 uit Heist en 3 uit Westkapelle.

Voorzitter Robert Willems van de CVP deelde het volgende mede: “De CVP heeft 14 zetels en verloor de volstrekte meerderheid. Wij moeten hieruit de gevolgen aannemen. Het is vanzelfsprekend dat wij als grootste partij bereid waren onze bestuursverantwoordelijkheid te behouden. Het is logisch dat wij zouden samenwerken met de tweede grootste partij, of wat ons een meest grote vertegenwoordiging van de bevolking geeft, nl. 21 op de 29 zetels, meer dan 62 t.h. van de bevolking.

Voorzitter Adolf Dumont van de PVV drukte het nader af: “De PVV ging naar de verkiezingen met drie richtlijnen, door het partijbestuur goedgekeurd: geen voorafgaandelijke stembusakkoorden met andere partijen; streven naar deelname in het gemeentebestuur; een verkiezingskampagne voeren zonder persoonlijke aanvallen. Dit werd nauwgezet gevolgd.

De nieuwe oppositiepartijen pakken doorlopend met scherpe taal uit, vooral omdat ze de positie door de PVV ingenomen, als een afbraak beschouwen van de solidaire reakties tijdens de voorbije 12 jaren.

De oppositie werd een beperkte groep met de vier VU-leden, de 3 SP’ers en het enige lid van de NP (Nieuwe Partij). Deze Jan De Corte meende dat de plannen voor een echt beleid nog niet bekend zijn. Raf Declercq (VU) wees met bittere woorden zijn vijanden aan. Firmin Vande Calseyde (SP) zei dat werkgelegenheid bezorgen tot de eerste prioriteiten moet behoren. Eerste schepen Ruysschaert besloot dat de nieuwe meerderheid zal openstaan voor alle positieve voorstellen en het beleid moet beoordeeld worden met wat in de komende zes jaar zal gebeuren.

De negenentwintig leden van de nieuwe gemeenteraad van Knokke-Heist, klaar voor de volgende zes jaar.

3 januari 1983

Burgemeester Leopold Lippens legde maandagnamiddag te Brugge de eed af bij provinciegoeverneur Vanneste. 's Avonds sprak hij dan de verwelkoming voor de nieuwe gemeenteraad uit, nadat mededeling was gedaan van het besluit van de Bestendige Deputatie dd. 4 nov. 1982 tot goedkeuring van de verkiezingen.

Er werd dadelijk overgegaan tot de beëdiging en aanstelling van gemeenteraadsleden. De h. Jan Standaert (VU) vroeg het woord om te zeggen dat de volksunieleden de eed afleggen omdat zulks wettelijk is, maar “dat er geen Belgisch volk is: 132 jaar geleden was er geen Belgische natie en die is er nu ook nog niet. De Vlamingen worden verder benadeeld”.

Verkiezingen schepenen

Voor de zes schepenen droegen meerderheid en oppositie telkens hun kandidaten voor. Het kwam tot enkele verassingen toen een paar blanco-briefjes uit de bus kwamen.

Werden verkozen:
1ste schepen: Rik Ruysschaert 21 stemmen tegen Jan Standaert 8. 2de schepen: mevr. Elisabeth Vandecasteele 20 tegen Firmin Vande Calseyde 8; één blanco. 3de schepen: Karel De Grauwe 21 tegen Jan De Corte 8. 4de schepen: Emmanuel Desutter 19 tegen Ingrid Reubens 8; twee blanco's. 5de schepen: Remi Haerinck 21 tegen 8 voor Julien De Coninck. 6de schepen: Danny Lannoy 20 tegen 8 voor Gilbert Pollet; één blanco.

Ieder zijn waarheid

Burgemeester Lippens feliciteerde alle schepenen en raadsleden bij hun aanstelling, die steeds paraat zullen zijn om Knokke-Heist te dienen en aan het beleid deel te nemen in een geest van fairplay. Verbeteren wat we in onze gemeente reeds hebben, moet steeds de betrachting zijn en alle voorstellen daartoe zullen met aandacht nader bekeken worden.

De h. De Corte (NP) stelde vast dat “in deze tijden van werkloosheid enkele schepenen dan toch hun bestaansminimum verzekerd zien”. Ondertussen werden er wel enkele gewipt, maar “wisselsjerpen” liggen reeds in het verschiet. “Na de talentenjacht van oktober is het Humorfestival nog niet volledig afgeschaft”.

Spreker meende dat de demokratie moe is en de jacht naar geld toeneemt. Plannen tot een echt beleid zijn nog niet bekend en er wordt sterk getwijfeld aan een liberaal programma, dit terwijl men eerder een immobilair beleid tegemoet kan zien. Terwijl het toerisme zowat als de enige bron van welvaart beschouwd wordt, mag de eigen bevolking niet uit het oog verloren worden. Daarom dat konstruktieve voorstellen zullen gedaan worden, de bevolking ten bate.

Ten slotte werd opgemerkt dat, waar er een onmenselijke situatie is voor tweederde van de wereldbevolking, er geen kruimeltje van de gemeente afvalt.

De h. Declercq (VU) zei dat de verkiezingen “de nederlaag van de CVP-Lippensgroep heeft bewezen en dat het succes van de oppositiepartijen erop wees dat de bevolking uitzag naar andere beheerders”. Hij verweet meteen de PVV de zijde van de CVP gekozen te hebben. “De Volksunie is niet bereid het nieuwe bestuur te steunen en weigert haar vertrouwen, zowel in de mensen van de meerderheid als in hun politieke optie”.

Na jaren van verkwisting zal een uiterste spaarzaamheid geboden zijn. Te veel werd vernietigd en te weinig werd gedaan voor autochtone bevolking. Het politiekorps dient versterkt om de veiligheid te verzekeren. Er moet iets gedaan worden voor volkssport, gehandikaptenzorg, sociale voorzieningen, kultuur, verantwoorde toeristische infrastruktuur, de bedreiging van Zeebrugge, de noden van de kleine man, gepensioneerden, alleenstaanden, gezinnen, middenstanders, milieu.

“Wij zullen nooit dulden dat het Zwingebied wordt verkwanseld”. Ook: “Amnestie is voor ons een absolute eis”.

Tot slot zei spreker dat de Volksunie waakzaam zou blijven en aanklagen wat niet door de beugel kan.

De h. Vande Calseyde (SP) zag de nieuwe meerderheid met gemengde gevoelens, omdat 60 t.h. van de bevolking tegen het vroegere bestuur stemde. Het is tenslotte de demokratie waarin we leven die beslist. Men kan vrezen dat een nog meer konservatieve politiek zal gevoerd worden. Niemand mag nochtans op een eiland leven, vooral niet in deze tijden van een steeds voortschrijdende krisis.

Werkgelegenheid bezorgen behoort dan ook tot de prioriteiten. De bevolking moet inspraak hebben en de beslissingen van belangengroepen mogen geenszins primeren. Spreker wenste het gemeentebestuur tenslotte een vruchtbaar werk, “met en voor de ganse bevolking”.

De h. Mattelaer (CVP) feliciteerde de burgemeester in naam van de meerderheid en ook als ouderdomsdeken. Hem ligt een benijdenswaardige taak weggelegd in een stad die een parel is van de kust en van Europa. “U zult u spiegelen aan de voorbeelden uwer voorvaderen, die onze stad luister hebben gegeven”. Het kollege “luidt een nieuw tijdperk in van pluralistische samenwerking, zoals we die vroeger reeds gekend hebben”.

Hij sprak de wens uit opdat alle raadsleden, meerderheid en minderheid, zich zouden inspannen voor de gemeenschap. “Het is niet nodig allen van het zelfde gedacht te zijn, maar nodig van goede wil te zijn, voornaam en in geweten, het beste willen, zonder aarzelen het eigen belang over het hoofd te zien als het hoger belang zulks vergt”.
Schepen Ruysschaert (PVV) zei de zin voor humor van de h. De Corte te appreciëren, ook zijn zorg voor de volgende zes jaren. Er zal geopteerd worden voor alle positieve zaken. Ook is het niet het kollege dat beslist, wel nog altijd de gemeenteraad.

Het realisme van de h. Vande Calseyde moet tot inspraak leiden. De afwachtende houding is zeker de beste, want men kan pas oordelen als de zaken hun verloop kennen.

De schepen zei dat de scherpe stijl van de h. Declercq hem niet aansprak omdat zulks bij het extreme blijft. “De helderziende weet nu reeds dat in de toekomst niets zal gebeuren. Geen mens kan dit aanvaarden”.

Als voor de nieuwe meerderheid gekozen werd dan is het vooral omdat de gemeente anders onbestuurbaar zou geweest zijn: “Dit moet men vooral inzien bij het van wal steken van het nieuwe bestuur”.