Vuurkruiser en honderdjarige Aloïs De Buck

André Desmidt

We zijn dit jaar gestart met een reeks over de Eerste Wereldoorlog; dit in het teken van het herdenken van die eerste wereldoorlog nu 100 jaar geleden.  Hierbij willen we dan een aantal Heistse helden onder de aandacht brengen en meteen is dit al een aanloop naar een tentoonstelling die volgend jaar in Sincfala zal gehouden worden.

De figuur die we nu willen toelichten, is niemand minder dan onze honderdjarige Aloïs De Buck.  Dank zij zijn dochter konden we een aantal unieke documenten kopiëren waarvoor onze dank.

Aloïs werd geboren te Moerkerke op 7 september 1887.  Hij woonde in het hartje van Duinbergen langs de Knokkestraat sinds 1919 samen met zijn echtgenote Valentina Verbouw. Zijn ouders  verhuisden reeds in 1902 naar Ramskapelle.  Later woonden ze in Heist.

Het gezin telde vijf kinderen: Laura, Marcel, Maurice, Juliette en Denise.

Aloïs was werkzaam op een landbouwbedrijf, bij een architect, bij aannemer Dejonghe voor wegenbouw  en later als piosser  (spoorlegger) bij de Belgische Spoorwegen.

Niet te vergeten: de beste sporen liggen op dwarsliggers…

Als hobby heeft hij steeds zijn eerste beroep verder gezet: kleinschalige landbouw wat wil zeggen, werken in de tuin en wat dieren kweken.  En natuurlijk af en toe een “dreupeltje”.

Tot aan zijn dood had hij belangstelling voor alles wat rond hem gebeurde en was hij ook een fervent radioluisteraar.

Ter ere van de honderdjarige organiseerde Heyst Leeft in 1987 een overzichtstentoonstelling in de schuur van het Boerenhof.

Aloïs heeft een lange staat van dienst in het Belgische leger.  In 1907 werd hij opgeroepen voor zijn militaire dienst tot 1909.  Aanvullend was hij dan ook nog soldaat van 1914 tot en met 1918.

Over de oorlog zelf werd weinig verteld… Het front moet een hel geweest zijn waar het aantal ratten en het aantal lijken even talrijk waren.  Het was ploeteren in het slijk in vaak erbarmelijke omstandigheden met de kans op gasaanvallen die ook na de oorlog nog veel doden hebben gemaakt.

De gruwel werd verdrongen maar helaas kwam er ook nog een Tweede Wereldoorlog.  Gelukkig leven we nu al 70 jaar zonder oorlog op ons grondgebied.