De jeugdclub De Wullok

André Desmidt

Het zijn nu allemaal al gezette burgers of pre-gepensioneerden maar begin jaren zeventig waren ze het kruim van onze gemeenschap, vol enthousiasme en initiatief en kritisch tegenover de maatschappij, zoals het hoort bij jongeren.

We namen contact op met stichter en bezieler Jan De Corte (nu woonachtig in Torhout).

Enige tijd terug ging hij op pensioen als directeur van de onderwijsinstelling Sint-Rembert Torhout en zijn eerste reactie was: “Ik moet dringend eens onze zolder opruimen…”. Zeer herkenbare uitspraak voor pas-gepensioneerden! Jan herinnert zich nog de zomer 1973 toen het plan werd opgevat om vorm te geven aan een jongerengemeenschap. De niet-georganiseerde jeugd toch een klein beetje organiseren… (Volgens Het Nieuwsblad volgens een evangelische inspiratie). Na het lager onderwijs verliest men elkaar uit het oog. Jongeren komen elkaar nog tegen maar kennen mekaar niet meer. Ze hebben ook geen weet van elkaars noden, verlangens en oplossingen. Doel was deze jonge mensen samen te brengen, niet via een danspartij, maar door zinvolle, leerrijke en creatieve bijeenkomsten.

In de jaren zestig was er de jeugdclub Americana van Vandendriessche wat meer een fuifzaal was dan jeugdclub. Het was dan ook de periode van de TD’s. Op papier hadden ze 5.000 leden en daar pakten ze graag mee uit. Helaas ging dit ter ziele. In Duinbergen had je De Vossenhul met Maurice Blanckaert en in Knokke had D’Hooghe de jeugdclub de Blue Bird . Later kwam er (als tegenpool voor de “blauwe”) ook De Beurze (meer christelijke strekking). Er was inderdaad nog een vage band met de zuilen.

De jeugdclubs beantwoordden toen aan een behoefte tot ontmoeting als opvolging van de jeugdbewegingen. Tegenwoordig floreren de jeugdbewegingen nog steeds en engageren jongeren zich verder in het vrijwilligerswerk in allerhande verenigingen. De grote muziekfestivals hebben wellicht een beetje de ontmoetingsfunctie van de jeugdclub overgenomen. Minder formeel, veel losser. De Wullok sproot eigenlijk voort uit de Chirojeugd, bedoeld voor wie de jeugdbeweging ontgroeid was.

In het begin waren er een tiental “ateliers” gepland.

(Rita Berton volleybal, Pierre Lootens literatuur, Vera Rappé en Marie-Blanche Vyvey volksdans, Ben Gryson sterrenkijken, Marianne Warnier gesprekken, Joan Rappé en Leo Breughelmans gama, Carine Goffin creatieve arbeid, Pol Deneve choreografie, Jan De Corte filmforum.) De club telde een dertigtal leden. Sterrenkijken met onderpastoor Ben Gryson (de Beatle) was één van de activiteiten. Ook film. Dat was trouwens het startevenement: eind augustus in de zaal SiBe (Van Sint-Bernardus) van de frères te Knokke met inleiding door de heer Dubrulle die later het filmfestival Gent op touw zette. Als opener kon dat tellen.

De activiteiten kenden een redelijk, geen overweldigend succes. Sommigen in de groep mikten op een groter publiek en dito initiatieven. Ze hadden dat goed gezien, na enkele maanden werd JGM De Wullok een voltreffer van formaat. Na één jaar telde men 175 leden tussen de 16 en 21 jaar. Daartussen ook een aantal “papieren” leden…

De locatie was een probleem. Er werd gestart in de kelders van schoenwinkel De Piroshka (op de Bolle) door bemiddeling van Paul Deneve.

Later werd verhuisd naar de oude brouwerij van Van Besien in de Sint-Jozefstraat naast de kerk. De toestand van het gebouw was lamentabel en er moest veel opknapwerk gebeuren.

De heer en mevrouw Vanreeth met burgemeester Desutter, schepenen Vandecasteele en De Groote en Paul Deneve.

De activiteiten met (of voor) publiek gingen door in het parochiaal centrum ’t Heem (hoek Kerkstraat en Hermans-Lybaertstraat, gekend als de Rerum) op amper 100 m van het lokaal.

De oude leegstaande brouwerij van Van Besien was eigenlijk een ruïne. De bestuursleden hebben dan ook hun uiterste best gedaan om de lokalen functioneel en gezellig te maken. Zelfs een nieuw dak werd er later gelegd.

Toen de renovatie ten einde was werd een persconferentie georganiseerd een werden de ouders en de overheid uitgenodigd maar… bij het zingen van het Wullok-lied en het drinken van de erewijn viel de elektriciteit uit…

Eind 1975 kwam het goede nieuws: de nationale erkenning als jongerengemeenschap. Dit opende perspectieven, vooral op financieel vlak want subsidies kwamen in zicht en met de uitgebreide werking zou dit een niet te verwaarlozen bedrag worden. (erkenning verscheen in januari 1976 in het Belgisch Staatsblad.)

Startte Jan De Corte als initiatiefnemer en eerste voorzitter dan werd hij spoedig opgevolgd door “meester” Pol Deneve. Hij werd op 10 september 1977 vervangen door Marcel Rappé die na een jaar de fakkel doorgaf aan Anne-Marie Creyf (vrouwen aan de macht!).

Zij werd opgevolgd door Dirk De Beer. Tenslotte werd onze gesprekspartner Luc Van Belleghem met wie we het archief en de fotoalbums (5) bekeken, voorzitter .

De Wullok was gangmaker van heel wat initiatieven die nu nog bestaan en overgenomen werden door het Gemeentebestuur of door andere organisaties of een eigen leven zijn gaan leiden.

In een eerste brochure lezen we de doelstellingen :

De JGM De Wullok is een gemeenschap voor jonge mensen boven de 16 jaar. Ze wil impulsen geven om de vrije tijd te vermenselijken, de persoonlijkheidsvorming te stimuleren en maatschappij-vernieuwend te werken vanuit een christelijk perspectief.

Luc Van Bellgehem, voorzitter 1981-1988

Het eerste werkjaar waren er niet minder dan 175 activiteiten met een deelname van in totaal 3.907 mensen.

Volgende initiatieven startten tijdens die eerste periode:

Het poppentheater Pallieter (waarvan we nu nog elke donderdagnamiddag in juli en augustus tijdens de folkloremarkt kunnen genieten

Disco Pallieter en de volksdansen op het Heldenplein.

Het ophalen van oud papier en het plaatsen van een eerste glascontainer in het kader van het sorteren van het afval.

In samenwerking met de Bond van Grote en Jonge Gezinnen een babysit-dienst (kinderoppas).

In 1975 was De Wullok mede-organisator van de jeugdweek en werd ze ook een vzw.

Pol De Neve was toen voorzitter, Dirk De Beer ondervoorzitter, Stefaan Vlietinck penningmeester, Annemie Latruwe secretaris, Marc Edelynck, Annemie Creyf, Marcel Rappé, Hendrik Despiegelaere, Luc Pintelon, Joan Rappé, Peter Warnier, Johan Decuyper, Dirk De Duytsche en Michel Beirens leden.

Het maandelijks clubkrantje “’t Wullokstje” zorgde ervoor dat ook de contacten buitenshuis in stand gehouden werden. De twee stencilmachines draaiden op volle kracht in het bovenlokaal.

Zittend: Marleen Berton, Jan De Corte, Annemie Creyf, Pol De Neve, Franky Hulst

Staande: Johan Vantorre, Dirk Rotsaert, Luc Verlinde, Dirk De Beer, Laurent Vandierendonck, Patrick Savels en Stefaan Vlietinck

1978 wordt een jubileumjaar met viering van het eerste lustrum. Naast de gewone educatieve en vormingsactiviteiten wordt er in dit jaar ook nog wat speciaals gedaan: een voetbalwedstrijd, en dansavond, een vrij podium en een eucharistieviering.

De meeste leden hadden ook een lapnaam: Rotsaert was kiste, Lecluyse ws luuze, Vanbelleghem was belle, De Beer was zeule, Van Wynsberghe was wormtje, Vlietinck was stove…

Met het ophalen van oud papier zorgde De Wullok niet alleen voor selectieve ophalingen maar kon ze het ingezamelde papier ook verkopen. Dit bracht geld in het laatje ! Dit geld werd evenwel niet gebruik als eigen middelen voor de werkingskosten maar wel aangewend voor de jaarlijkse kerstactie waarbij alle bejaarden ouder dan 80 jaar niet alleen een bezoekje kregen maar ook een kerstroos als kerstgeschenk.

Het stapelen van het oud papier gebeurde in het lokaal. Door zelfontbranding brak er op een gegeven ogenblik brand. Dank zij “Miss Peggy” wiens auto daar geparkeerd stond werd de brandweer tijdig verwittigd en kon de schade beperkt worden.

Andere projecten waren:

• het plaatsen van een glascontainer
• het introduceren van een confettikanon en muziekinstallatie op de carnavalwagen
• de eerste bewegende elementen op de carnavalwagen
• eerste deelname aan carnavalstoeten buiten de gemeente (Landen)
• organiseren van alternatieve (niet-commerciële) kinderspelen op het strand
• volksdansen (nu nog op Heldenplein met Oranje en onrechtstreeks basis voor De Sloepe)

Feesten was ook een geliefkoosde bezigheid: trouwfeesten, afzwaaifeesten, BBQ’s. Legendarisch waren ook de daguitstappen en meerdaagsen (Efteling, Walibi, Phantasialand...

In 1976 wordt er een lokale telefoongids uitgegeven. Heel wat lokale handelaars nemen een publicitaire inlassing. De boekjes werden door de leden zelf busbedeeld. ’t Wullokstje was ook de titel van het tijdschrift.

Tijdens een persconferentie vernemen we dat De Wullok van het Gemeentebestuur een subsidie ontvangt van 10.000 fr maar dat de Knokse jeugdclub De Beurze 80.000 fr krijgt en bovendien krijgt de Heistse club het geld pas op het einde van het jaar en de Knokse club in het begin van het jaar… (jongeren waren ook toen al kritisch)

Voor het spel Twee tegen Allen stelden de organisatoren Dirk De Beer en Marc Rosseel om het half uur enkele vragen of gaven de opdracht tot enkele proeven (met tijdslimiet). Bij winst gingen de punten naar Allen, indien niet geslaagd waren de punten voor De Wullok.

1981 – TWEE TEGEN ALLEN - de jury Herrebout, Devos, Haerinck en Hallemeersch en achteraan de inrichters Dirk De Beer en Marc Rosseel met Luc Verlinde en Ronny Savels,.

24 uren tandem-happening

Hoewel niet vermeld in het Guinness-Book of Records slaagden de deelnemende ploegen er in om in 24 uur niet minder dan 1248 gesponsorde kilometers af te leggen. Het geld was voor het goede doel met name voor de behoeftige bejaarden.

De jaren gaan voorbij en de leidinggevende groep ontgroeit de jongerengemeenschap. Maar tot overmaat van ramp stort in 1988 het lokaal in en wordt het onbewoonbaar verklaard waardoor De Wullok zonder lokaal zit en na enkele maanden wordt de jeugdclub ontbonden. Als laatste activiteit noteren we de verkoop per opbod in de zaal Ravelingen van al het gerief. Zoals in de statuten bepaald wordt het vermogen (200.000 frank) weggeschonken aan nationale organisaties met een goed doel. Het doek valt over De Wullok.